woensdag
31
31
oktober
DE NIEUWE OOSTER
De meeste bomen
zullen ons hier overleven
tot ook hun ruisen in
de eeuwigheid verstomt
en zij hun troost
voor iedereen die na ons komt
onder hetzelfde juk,
niet langer kunnen geven.
Soms ritselt nog het
gras zowat vergeten namen
voor wie ze horen
wil, al zeggen zij niet meer
wat zij ooit zeiden,
maar wat ons een oogwenk weer
beseffen doet, waarom
wij als tevoren kwamen
naar deze tuin die
aan herdenken is gewijd:
het even stilstaan
bij het doorgaan van de tijd.
Jan Boerstoel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten