Zaterdag

18

Augustus

Bijbels lied

Die ruzie moet zijn uitgepraat,
want eerder ga ik niet op straat.
Ik moet die nare bijsmaak kwijt,
mijn meid.
Er is zoveel verkeerds gezegd,
dat moet toch worden bijgelegd?

Je weet het zelf, ik moet op reis
en kom vanavond laat weer thuis.
Stel dat me nou iets overkomt?
Verdomd, dan wordt onze schermutseling
jouw laatste herinnering.

Je weet wat in de bijbel staat:
'Zorg dat de zon niet ondergaat
over uw toorn', zo staat het daar,
nietwaar?
Je glimlacht. Raak me even aan,
anders durf ik niet weg te gaan.

Willem Wilmink

Vrijdag

17

Augustus

Ik beging een zonde,

Een heerlijke zonde,

Ach, wat een zonde...

En toen het afgelopen was

Stak ik een sigaretje op.

Ah, wat heerlijk is het te roken

Tussen twee zonden.…

Foroeg Farogzad

Donderdag

16

Augustus

Oude dames

Ruim voor de bus vertrekt zie ik ze naderen.

Ze lopen zo behoedzaam in de pas.

Hun schoenen passen altijd bij hun tas,

gezonde kousen steunen oude aderen.

Een fleurig sjaaltje siert hun saaie jas,

een beetje lipstick tegen het ontbladeren

en zilverwitte krulletjes omkaderen

't gezicht dat vroeger mooi of lelijk was

Dit is mijn voorland, zo zal ik verwelken.

Ik maak een praatje met ze over 't weer

en ruik een vleug parfum van aronskelken.

De bus vertrekt. Ze zingen zacht een lied:

sirenen met een lofzang op weleer.

Ze wenken naar me. Maar ik wil nog niet.

Patty Scholten

Uit: ongekuste kikkers

Woensdag

15

Augustus

Slaapliedje

Ik ga slapen, want ik heb slaap.

Slapen is het mooiste.

Mensen die teveel waarheden

tegen zich aanklemmen slapen niet.

Door een kleine leugen daarentegen

verkrijgt men slaap als een roos.

Zeker als het regent, als het in

de zomer regent

en de waarheden vanzelf van onze

onechte daken spoelen.

Frank Koenegracht

Dinsdag

14

Augustus

Jenever in den morgenstond
verfrist en maakt den mensch gezond,
verjaagt de slaap en maakt de zinnen
bekwaem om alles te beginnen.

Robert Hennebo (ca 1685 - 1737)

Maandag

13

Augustus

Waterweelde

't Was verruk'lijk zomerweder,

Niet te warm en niet te koud:

't Schuitje dobberde op en neder,

Onder 't hangend hout.

Welk een weelde voor een dichter

Op dien stillen effen plas-

't Was mij of ik nog veel lichter

Dan een vlugge vlinder was.

En dan aan mijn groene zijde

Truide, teêr door mij bemind,

Lachend lievend, blozend blijde

Als een speelsch en dartel kind.

't Leven scheen mij enkel zoetheid,

En de lachende natuur

Kondde luide Scheppers goedheid

Op dit wonderzalig uur.

Nimmer zal ik u vergeten,

Zelfs al word ik hoog bejaard,

Zoete tijd met haar gesleten,

Spelevarend op de vaart!

Cornelis Paradijs, uit Grassprietjes

(Frederik van Eeden 1860-1932

Zondag

12

Augustus

Vakantiebericht

Wij dronken onderweg in Portugal,

per dag ten minste één fles Vinho Verde,

maar meestal twee en doorgaans nog een derde,

want drie is toch zo’n heerlijk rond getal.

En daar wij dan pas werk’lijk dorstig werden

werd nummer vier besteld als spoedgeval –

“of is dit nu ons vijfde flesje al?”

bracht een van ons, de tel kwijt, dan te berde.

U raadt het al – daarna kwam nummer zes

en dikwijls is het daarbij niet gebleven;

wij meden bijgelovig nummer zeven

en namen maar meteen een achtste fles.

Ja, de vakantie was een groot succes:

in Portugal valt heel wat te beleven!

Driek van Wissen