zaterdag
7

maart

Scheren

Over de strakke huid waait zand;

baardloos de kaak van de predikant.

Op het schavot van vel over been

glijdt om geloofswil het mes langs hem heen.

Het badkamerraam ziet op zolder uit

en op een verkeersbord: een voorrangsruit.

De wind houdt de blauwe luchtvlag strak.

IJs gloeit in een plas op 't garagedak.

De Heer is mijn herder, 'k heb al wat mij lust.

De dienaar van 't woord grijnst ongerust.

Zijn kind, een klein broertje, vraagt een zoen.

Zijn lippen missen half. Overdoen?

Tonnus Oosterhoff

woensdag
4

maart

Stille slooten

Onder de wilgeboomen

heb ik het water stil gezien.

Schaduw is langs gekomen,

van een kapel misschien.

Achter de grijze takken

strekte de verre lucht heel blauw.

Droomend lagen de vlakken

groen kroos in het watergrauw.

En de begrasde kanten

schenen geweldig hoog te gaan :

schuchtere waterplanten

scholen er tegenaan.

Zoo vond ik stille slooten

vol van bedaarden zonneschijn

en heb de rust genooten

van hun gelukkig zijn.

Jan Prins (1876-1948)
uit: Tochten (1911)

zondag
1

maart

Paus Leo

Voordat paus Genga dood onder de grond

gestopt werd, al zijn botten op een rij,

klonk het in Rome uit eenieders mond:

hij is een heus lot uit de loterij.

Al wat hij deed maakte de mensen blij,

er kwam alleen verstandigs uit zijn mond,

en wie hem tegensprak was een zacht ei,

een jacobijn, een boef, een mopperkont.

Maar hij was nog niet dood en bijgezet

of de geliefde paus werd van goed mens

tot ezel, vos of achterlijk sujet.

En zo verging 't de arme drommel net

als de gestorven kater: op zijn pens

dansen de muizen blij een menuet.

Giuseppe Belli (1791-1863)

uit: Een monument voor het gewone volk (2020)

vertaling: Arthur Hartkamp