Vrijdag
15
Februari

Recht op vrije meningsuiting

Recht op vrije meningsuiting, 

dat betekent, heel normaal, 

dat je niet de hele dag hoeft 

lopen letten op je taal; 

dat je hardop durft te praten 

in de tram of in de trein, 

over wat je stom of slecht vindt, 

zonder bang te hoeven zijn.

Recht op vrije meningsuiting, 

dat betekent, heel gewoon, 

dat er niet wordt meegeluisterd 

naar je eigen telefoon; 

dat je in de krant kunt schrijven: 

“de regering maakt me kwaad”, 

zonder dat je daar meteen voor 

de gevangenis in gaat.

Recht op vrije meningsuiting, 

dat betekent ook het recht 

om te demonstreren, dat je 

voor je idealen vecht; 

door de straat te mogen opgaan 

met een spandoek of een bord, 

zonder dat je door agenten 

in elkaar geslagen wordt.

Recht op vrije meningsuiting, 

daar is niks bijzonders aan 

in een land waar dat soort dingen 

allemaal zijn toegestaan. 

En dus sta je raar te kijken, 

wanneer iemand je vertelt, 

dat in meer dan honderd landen 

helemaal dat recht niet geldt.

Recht op vrije meningsuiting 

heeft nog lang niet iedereen 

en voordat het zó ver zijn zal 

daar gaan jaren overheen. 

Maar al kun je al die mensen 

dan niet helpen aan dat recht, 

toch helpt het allicht een beetje, 

wanneer je er wat van zégt.