Maandag
16

april

De dood

Laat mij mijn donzen vleuglen vouwen

om uw bang geworden hart,

dek met mijn ruischend zwaar geveder

de donkre oogen van uw smart.

Berg in de erbarming van mijn handen

uw verbijsterd blind gelaat,

schuil uw schuw, geschonden leven

in mijn schemerstil gewaad.-

Wijd en donker ruischt het water

om de bloem besneeuwde boot…

Roerloos ligt ge en onttogen,

een glimlach houdt uw mond bevlogen,

de hemel dekt uw slapende oogen-

dit is de rust, dit is de dood.

Truus Gerhardt (1899-1960)