Dinsdag
29

mei

Sanskriet?

Mijn ziel is een gesloten boek; ik geef

Aan wie ’t mij vraagt zoo licht den sleutel niet.

De tijd is ver, toen ‘k mij verleiden liet

Tot zoet vertrouwen, waar ik thans voor beef:

Toen ik dien sleutel leende voor een lied,

Een lieven brief, dien meisje of knaap mij schreef,

Een traan, die warm in droomende oogen dreef….

Wat baatte ’t hun? – Zij kenden geen sanskriet.

Ten laatste gaf ik ’t gouden sleuteltje een

Die zeer veel talen – ook sanskriet – verstaat:

– ‘Lees nu mijn boek met aandacht en alleen

En zorg dat gij geen letter overslaat!’

Maar toen hij ’t inzag: – ‘Dit is geen sanskriet.

Veel vreemde talen ken ik, deze niet.’

Hélène Swarth (1851-1941)
uit: Sneeuwvlokken (1880)