Maandag
23

juli

Queeste

Valencia lokt hem naar haar kathedraal

ontbloot voor zijn ogen het hart van de stad

haar gotische poort en haar heilige graal

die eenmaal gevonden geen waarde meer had.

Hij hangt de toerist uit en kuiert langs pleinen

die aangenaam stralen in laatwinterlicht

kust andere borsten en denkt aan de mijne

die wit zijn en heilig en altijd uit zicht.

En ik die al veertien jaar woon in gezangen

mijn liefdesverklaringen schreef in de wind

vanwaar raak ik plots in de ban van dit wrange

besef dat ik mij op een tweesprong bevind?

En hoe kom ik af van dit bange verlangen

naar rijtjeshuis, echtgenoot, kind?

(Mieke van Zonneveld)