vrijdag

25

september

 

Eikel

De herfstblues hebben mij weer flink te pakken

De bomen laten blad en vruchten los

Ik zigzag tussen afgevallen takken

Al peinzend fiets ik door een kalend bos

Een jochie op een felgekleurde scooter

Ontwijkt nog net mijn diep gedachtenspoor

Hij groet met middelvinger en getoeter

En raast in uitlaatgas en stofwolk door

De eikels spatten weg onder zijn banden

Ze stuiteren nog wat, dan wordt het stil

Ik zie de resten op het pad belanden

Wat gele halfjes in een bruine schil

Ik vraag me af, terwijl ik ernaar kijk

Hoe wordt zo'n eikel ooit een grote eik?

 

Christiaan Abbing