Zondag
18

februari

Harten veroveren,
Zielen betoveren,
Is zulk een kunst niet, Filles, als het schijnt:
Staat gy na moogenheid,
Zo toon médoogenheid,
Wanneer een Minnaar om uw’ schoonheid kwijnt,
Zijt gy wéêrspannig,
Gy zijt tierannig;
Kwél my dan niet, óf hélp my uit myn pyn:
Toont gy afkeerlijkheid
Van myn begeerlijkheid,
Ik wil niet langer in uw’ banden zijn.

Alle uw’ manierlijkheid
Geeft u geen sierlijkheid,
Alle uwe geestigheid dient waerd bespot,
Alle uwe aantrékk’lijkheid
Is maar gebrékk’lijkheid,
Misgunt gy aan een Minnaar uw genot:
Ons jonge leeven
Is ons gegeeven,
Om te besteeden in dat zoet vermaak.
Wat waar ’t my wénschelijk,
Waart gy wat ménschelijk,
‘k Vrees dat ik anders in mijn vryheid raak.

Kom dan, myn waardige,

Dartele, én aardige,

Die op de min zo fél ontsteeken zijt;

Dwing tóch uw’ zinlijkheid,

Gun my uw’ minn’lijkheid,

Daar ik zo lang vergeefs héb om gevrijdt:

Ay, stél uw zinnen

Tóch eens tot minnen,

Deel, zo gy wys zijt, méê in ’s waerelds vreugd;

Want zijt gy lieffelijk,

En niet gerieffelijk,

Wat baaten u de gaaven van de jeugd.

Andries Pels (1631-1681)