Zondag
13

mei

Meibloesems

O lang en bang was Liefdes Lijdensweek

En droef haar dood aan Twijfels martelkruis!

Maar prachtvol rees de Paasdag, met geruis

Van engelvleuglen – en de schijndood week.

Ik kwam getogen uit mijn donker huis,

De lippen zwijgend en het aanschijn bleek,

En stond bij ’t graf en weende… en zie! daar bleek:

Zij was verrezen uit haar dodenkluis.

Zij neeg tot mij haar stralend aangezicht

En voerde me in haar armen ver van de aard,

In blauwe lucht en gouden lentelicht.

Zacht voel ik vallen wat mijn vlucht bezwaart.

Terwijl omlaag de schare de ogen richt,

Is hoog en heerlijk Liefdes Hemelvaart.

Hélène Swarth (1859-1941)