donderdag
22

november

Frontbericht

’k Heb niks gezien vandaag, dat wou ik u nog schrijven:

’k heb heel de dag wat voor het raam gestaan

en niks gezien, ondanks het noestig wrijven

in beide ogen. Toen maar vroeg naar bed gegaan.

Ook moet u weten: ik heb niks gehoord.

Voor uren in een diepe slaap gelegen

en niks gehoord. Zelfs hart en longen zwegen.

Een snik werd in het hoofdkussen gesmoord.

Voor ’t raam en ook in bed heb ’k niks bedacht.

Dat wou ik u al heel lang laten blijken

maar ’k wist niet hóe! Ik miste werkelijk nog de kracht

om naar een potlood of een velletje te reiken.

Hier moet ik ’t voor thans helaas bij laten:

’t gaat nu weer redelijk, ’k ben aardig opgefleurd.

O wél bedankt dat u mij even bij liet praten!
Ik schrijf u weer zodra er niks gebeurt.

Lévi Weemoedt (1948)