Zondag
25
mei
Een ode, lieve Godelieve
Als ik in het huis van vader
Dat eerst van mijn ouders was
Door de fotoalbums blader
Met mijn weemoed als kompas
Valt iets op dat alle jaartallen verbindt
Want je kijkt op elke foto naar het kind
Alle beelden van jouw leven
Die ik speurend tegenkom
Zijn van kinderen vergeven
Tonen prachtig aan waarom
Jij als moeder en als juf zo werd bemind
Want je kijkt op elke foto naar het kind
Je wil al je aandacht schenken
Aan de koter op je schoot
En ik hoor je bijna denken:
‘Is dat jasje niet te groot?
Zit het mutsje goed met deze koude wind?’
Want je kijkt op elke foto naar het kind
Met een klapzoen op de wangen
Of een aai over de bol
In een sluitertijd gevangen
Eeuwig in de moederrol
En voor fotografen was je blijkbaar blind
Want je kijkt op elke foto naar het kind
Kon je nu maar naar me kijken
Nog één keer, op die manier
En je liefde laten blijken
Ook al komt het van papier
Maar ik vrees dat ik je ogen nergens vind
Want je kijkt op elke foto naar het kind
Met een onvervuld verlangen
Gaan de albums in de kast
Maar ik laat het hoofd niet hangen
Blij en dankbaar stel ik vast
Dat jouw blik in mijn geheugen is geprint
Want ik was op al die foto’s vaak het kind
© Theo Danes
http://www.theodanes.nl/
