Zaterdag

27

Juli

Herfstdag

Heer: het is tijd. De zomer was heel rijk.

Leg nu uw schaduw op de zonnewijzers

en laat de winden op de velden vrij.

Beveel de laatste vruchten rijp te zijn;

Verleen ze nog twee zuidelijke dagen,

Bereid ze tot volkomenheid en jaag

de laatste zoetheid in de zware wijn.

Wie nu geen huis heeft, bouwt er ook geen meer.

Wie nu alleen is, zal het lang nog blijven,

zal waken, lezen, lange brieven schrijven

en rusteloos door lege lanen dwalen

wanneer de bladeren op de herfstwind drijven.

Rainer Maria Rilke (1875-1925)

Vrijdag

26

Juli

Het kwaad berouwde ons, als drinkgenoten

Die in de avond toefden zonder wijn;

Er is geen god dan God en soeverein

Laat hij slechts stap voor stap de Tijd ontbloten

Het spoor terug blijft steeds voor ons gesloten

Zou Adam dan de allereerste zijn

Of was hij slechts één Adam in de lijn

Van Adams die aan Adams zijn ontsproten?

Met allemaal verschillende geloven?

Er is geen waar geloof, slechts heidendom

Want geen geloof beklijft onwankelbaar

Gods almacht wordt door mij niet weggewoven

Maar blind, omringd door blinden, roep ik: ‘Kom:

Tast in het duister, zoekend  naar elkaar!’

Aboe l-Alaa al-Ma'arri (11^e eeuw, Syrië)

In 2008 verscheen een ruime selectie uit zijn belangrijkste werk Uit Vrije Dwang bij uitgeverij De Vrije Gedachte, in een vertaling van mij met de arabist Pieter Smoor.

Donderdag

25

Juli

In memoriam J. Slauerhoff

Zeeman en dichter, zwerver en piraat,
Van 't aangebeden en vervloekte leven
Wist je dat alles eenmaal moest begeven
In 't wisslend lot, ook van den zeemansstaat.

Jou was de dood altijd een kameraad,
Uit ziekte was een opstand nagebleven,
Maar niet de vrees die voor het eind doet beven;
Je zei: goed heil! Het gaat zooals het gaat.

Veel verder dan de wereld wou je zwerven
Uit duistre noodzaak, niet uit vaag verdriet
Om een geluk dat toch eens zou bederven...
Je vond de rust niet, want je zocht haar niet.

- Waarom zijn dichters eiglijk nergens thuis,
Noch op een schip, noch in een koffiehuis?

Jan van Nijlen (1884-1965)

Woensdag

24

Juli

Een zaadje

geduldig

wachtend.

Klein stil,

vol kiemkracht

groeiend

naar het licht

door volle grond,

wanneer het moment

daar

rijp voor is.

Toos Wegemans-Koopmans

Dinsdag

23

Juli

De stilte en de leegte

De stilte zegt geen dingen

Die niemand durft te zeggen

En wat het donker ziet

Dat is niet uit te leggen.

De honger eet geen dingen

Die niemand eten kan

En zelfs de grootste dorst

Wordt nergens dronken van.

Wat dacht je van de leegte

Die niemand voelen wil:

Als je vandaag geen stem wilt zijn

Dan blijft het eeuwig stil.

Ronald van de Waal

Maandag

22

Juli

Eens

-  het moet op Vlieland zijn geweest,

stak mijn liefje

haar voetje

in zee.

Waar weet ik

niet meer precies.

Maar nooit

heb ik sindsdien

zulke

verliefde

golven gezien.

Kees Godefrooij

Zondag

21

Juli

Jij bleef gelijk, door al die jaren:

Streng, schoon en stralend als voorheen;

Een beetje gladder slechts je haren,

En soms glanst er wat grijs doorheen.

Maar ik werd oud en zit gebogen

Over het boek dat voor me ligt;

Met het onvatbare voor ogen

Zie ik de rust van je gezicht.

We leven voort zoals wij deden.

De tijd heeft ons niet aangetast;

Het fabelachtige verleden,

Wij hielden het, gedenkend, vast.

De as bleef in de urn behouden.

Een blauwe mist omvangt de geest.

Steeds wonderbaarlijker, steeds blauwer,

Herleven wij wat is geweest.

Aleksander Blok (1180-1921)

Vert.: Jean Pierre Rawie