Donderdag

17

April

Dichterschap

Is dit genoeg: een stuk of wat gedichten,

Voor de rechtvaardiging van een bestaan,

In ' t slecht vervullen van onnoozle plichten

Om den te karigen brode allengs verdaan ?

En hierom zijn der op een doel gerichten

Bevredigende dagen mij ontgaan;

Hierom blijft mij slechts zelf en lot betichten

In zicht van' t eind der onherkeerbre baan.

Van al de dingen, die 'k in dromen zocht-

Erger: van alle, die ik wèl vermocht,

Is, nu hun tijd voorbij is, niets geworden.

En ik kan zelfs niet, als mijn onbevreesd

Erkennen mij verwijst naar de verdorden,

Aanvoeren: maar mijn bloei is schoon geweest

J.C.Bloem (1887-1966)

Zondag

13

April

Duizend jaar poëzie

De poëzie van duizend jaar, een hoop.

Het lezen kan wel menig jaartje duren.

En lang niet alles is er meer te koop.

Maar soms kun je het lenen bij de buren.

Het lezen kan wel menig jaartje duren,

Want lang niet alles is er meer te koop:

De Beatrijs, beslist geen sinecure,

Hierbij biedt zelfs de Slegte weinig hoop.

Nee, lang niet alles is er meer te koop!

Valerius of Poot, dat soort figuren.

Voor Vondel is nog steeds een biotoop

En P.C.Hooft ligt binnen Komrij’s muren.

Dan Bilderdijk, dat was me toch een zure,

Een dominee, een ware misantroop.

En Tollens laat zich nauw’lijks nog verduren:

De poëzie van duizend jaar, een hoop!

De Bruid van Prins staat op een kussensloop,

Maar Gorters Mei heeft thans niet meer allure.

De poëzie van duizend jaar, een hoop.

Het lezen kan wel menig jaartje duren!

Er zit niets anders op: een beetje sturen.

De poëzie van duizend jaar, een hoop.

Het lezen kan wel menig jaartje duren!

En lang niet alles is er meer te koop.

Frans Woortmeijer