Zaterdag

22

September

Je wordt geboren,

Je leeft een tijdje.

Je begrijpt er geen donder van

En dan ga je dood.

Dag Bas,

je broertje

Vrijdag

21

September

I don’t wish nothing

I’m not afraid of anything

I am free

Ik hoop op niets meer

Ik vrees niets meer. Ik ben vrij.

Nikos Katanzakis 1885-1957

Donderdag

20

September

Op het onbeschreven blad

van de ochtendlucht

schrijft de vogel poëzie

Willem van Hussem

(Muurschildering in Den Bosch)

Woensdag

19

September

SUB FINEM

En nu nog maar alleen
het lichaam los te laten-
de liefste en de kinderen te laten gaan
alleen nog maar het sterke licht
het rode, zuivere van de late zon
te zien, te volgen-en de eigen weg te gaan.
Het werd, het was, het is gedaan.

Vasalis (1909-1998)

Dinsdag

18

September

Vaderlandse geschiedenis

Ach, die vergetelheid…

Floris de Zevende.

Nooit zien we die

In annalen genoemd.

Trouwens zijn vader (de

Hieraanvoorafgaande

Floris de Zesde)

Werd ook niet beroemd.

Drs. P

Uit: Hoogste Lof (1992)

Maandag

17

September

De alternatieve Elfstedentocht

Des zomers in de Hof van Eden,

Nadat er net nog is gehooid

Wordt, hoewel het hevig dooit,

Toch de Elfstedentocht verreden.

Het water draagt de ranke leden

Van Eva, die tot Elf vermooid,

De toverige tocht voltooit,

Als Adam nog komt aangegleden.

En dan volgt, of hij slechter schaatste,

De goede God, als goede laatste.

Maar daar verschijnt de Paus en die

Roept met een groot geknars van kiezen:

“De vrouw had horen te verliezen!

Mijn paradijs uit, alle drie!”

Keest Stip

Uit: Een kind met kikkerpoten (1987)

Zondag

16

September

Yup op Noren

Afijn, ik was dus op het ijs
Zie ik daar een manspersoon
Die al schaatsend in de weer is
Met zo’n losse telefoon

‘Hallo, hoe gaat het op de zaak?
Heeft Van Dijk nog opgebeld?
Is die order al de deur uit?
zijn die stellingen besteld?’

Op de schaats en in gesprek
Wat een achterlijk gekwek
Wat een vloek, een blinde vlek
Wat een opgefokte
doorgetripte
dolgedraaide
gek
Gelukkig ging-ie op z’n bek

Vandaar misschien dat ik die dag
De leipo verder niet meer zag
Ik hoorde enkel nog héél zwak
Tuut-tuut-tuut-tuut (vanuit een wak)

Ivo de Wijs

Uit: Vroege Vogels (1999)