Donderdag
17
Oktober
Herstel
Toen ik na de
vertwijfeling en koorts
en lijfelijk
onduldbare ellende,
geleidelijk weer
aan de wereld wende,
kreeg elk geluid
opnieuw iets ongehoords.
In woorden die ik
al van kindsbeen kende
herkende ik de
ware zin des woords;
haast ieder 'en'
verborg een 'enzovoorts'.
in den beginne nam
het woord geen ende.
Maar ik genas en
deze roes verdween:
geluiden werden
weer gewoon geluiden,
en in wat er
gezegd wordt om mij heen
heerst als vanouds
dezelfde flauwekul.
Men moet het mij
maar niet ten kwade duiden
dat ik mij meer en
meer in zwijgen hul.
Jean Pierre
Rawie