Donderdag

30

oktober

DE NIEUWE OOSTER

De meeste bomen zullen ons hier overleven

tot ook hun ruisen in de eeuwigheid verstomt

en zij hun troost voor iedereen die na ons komt

onder hetzelfde juk, niet langer kunnen geven.

Soms ritselt nog het gras zowat vergeten namen

voor wie ze horen wil, al zeggen zij niet meer

wat zij ooit zeiden, maar wat ons een oogwenk weer

beseffen doet, waarom wij als tevoren kwamen

naar deze tuin die aan herdenken is gewijd:

het even stilstaan bij het doorgaan van de tijd.

Jan Boerstoel