zaterdag 31 augustus 2013

Zaterdag
31
Augustus

Het lied van Amadis

De zomer overwintert, de herfst krijgt botten,
De lucht is onverziekt, het bos behoudt zijn blaren,
Alle notarissen wonen in krotten,
Mijn geduldig volk vergeet zijn vergaren,
Vooraleer ik aan een nieuwe liefde begin.

Het hartzeer wordt gedempt, vrede houdt stand,
De sneeuw is zwart en A.A.Gent is kampioen,
De vlaamse leeuw krijgt zijn eerste tand,
Het gras is nat en koel als toen,
Vooraleer ik een andere liefde verzin.

De Standaard zal deze verzen loven,
De recensent kweekt hersens in zijn kop,
De senator is van schaamte ondersteboven,
Het gewoeker van de staat houdt op,
Vooraleer ik om een verse liefde kwaak.

Er heerst recht in onze contreien,
Martens-Tien zal zichzelf verbranden,
Ik zal oprecht tirannen vleien,
De zon wordt blauw en er is een God voorhanden,
Voor ik ooit nog verliefd geraak.

Ik verander van haar, noch pluimen,
Men hoort mij zinnig redeneren,
Ik zal voorwaar een priester pruimen,
Eerder verloochen ik liefde en wil ik creperen,
Voor ik aan jou, mijn liefde van vandaag, verzaak.



Hugo Claus

vrijdag 30 augustus 2013

Vrijdag
30
Augustus


Het was
Een korte
Lange reis.

De tegenspraak
Laat zich verstaan.

God, ik verdwijn,
Onthoudt mijn naam.


G.Boogaard

donderdag 29 augustus 2013

Donderdag
29
Augustus






De woestijn
heeft dorst.

Ik drink
minder water.

Daar krijgt
de woestijn
geen druppel van.

Mijn water
gaat in de kanalen
en wordt weggespoeld.

Ik heb dorst.

Het is mijn schuld
dat de woestijn
dorst heeft.










Er is een seconde
zoek.
De tijd
is op
de pijnbank gelegd.
De tong
van de tijd
is losgemaakt.
De tijd
heeft geschreeuwd.
De tijd
is geslagen,
getrapt
en vernederd.
Ze hebben
de tijd
voor het voetlicht
gebracht
en het geweten
stond in brand.
Maar er is
en er blijft
een seconde
zoek.
uit: “Verzameld Werk”



Jan Arends 1925-1974

uit: Lunchpauzegedichten


 

woensdag 28 augustus 2013

Woensdag
28
Augustus

Boekweit
(Borago officinalis)

Hij kwam tot ons uit Azië,
Hij groeit op schrale grond,
Hij smaakt ook wel
Betamelijk.
Op bloei volgt oogst terstond.

Hij bracht de Kasha aan de Rus,
Polenta de Romein.
Bij ons smaakt hij
Gemenelijk
Als pannenkoek zeer fijn.

Daarnaast is hij volstrekt geschikt
Als hypertensie-kruid;
Voorkomt wellicht
Spataderkous,
Bevordert gladde huid.

Hij minimeert gevolgen
Van straling door atoom.
Mij trekt meer de
Verruk’lijkheid
Van blini’s met veel room.

Frans Woortmeijer
uit: Mijn Kruidentuintje 1 (2006)


 Frans Woortmeijer

dinsdag 27 augustus 2013

Dinsdag
27
Augustus

Blad

zo maar even
ben je ontrukt
aan de levende natuur.
gebukt ben ik gegaan
om je te nemen.
verrukt van je kleur in vuur en vlam
heb ik je opgebeurd; en dan
- avondgeur, ochtendgeur –
de wereld van een ander ingestuurd.
Geert Vroom
Versailles, 23-10-1984


 

maandag 26 augustus 2013

Maandag
26
Augustus
Voor twee of drie...

Ik schenk de wereld wat ik dacht en schreef,
Opdat, als ik lang dood zal zijn en ’t mos
Dekt op mijn graf, mijn uitgewischten naam
Nog twee of drie het boek, dat ik nu geef,
Herlezen, op een eenzaam plekje in het Bosch
Met dank en liefde: ik droom geen schooner faam…
Hélene Swarth
1861-1941







Ed Schilders, columnist bij de Volkskrant, had in 1995 medelijden met Hélène en dichtte het volgende antwoord:

Het zal er deze winter wel niet meer van komen:
Mijn vrouw haat de kou en wil eerst dat de bomen
Weer bloeien, en ’t mos op de graven weer groen is,
Omdat lezen daar anders zo kil, zo’n gedoe is.

Maar het lijkt ons wel wat, zo alleen tussen zerken,
Een picknick te houden, en dan uit jouw werken
Elkaar voor te lezen, met dank en veel kussen,

Zodat jij weer weent om de hartstocht te blussen.

zondag 25 augustus 2013

Zondag
25
Augustus
Bij de ontdekking in 1939 van de oervis die coelacanth (Latimeria chalumnae) genoemd werd, schreef Gerrit Achterberg het beroemd geworden gedicht Ichtologie. Beroemd wil echter nog niet zeggen “technisch in orde”. Zowel Heinz Polzer (Drs. P.) als Nico Scheepmaker schreven een “aangepaste” versie:


Opknapbeurt
Heinz Polzer, (Drs.P) (1919)

Er is in zee een coelacanth gevonden,
terug van eeuwigheden weggeweest
en ieder denkend wezen dat dit leest
probeert de implicaties te doorgronden.

Wordt nu de Schepping, door een boze geest
mislukt geacht, en terug naar AF gezonden
om in een zwarte chaos uit te monden?
Een time warp, daarvoor voel ik nog het meest.

Die kan ons naar de prehistorie leiden,
ofwel (een nieuwe speling der natuur),
naar het levend tegenbeeld van ons begin.

Verschijnt vandaag of morgen een figuur
in wie wij onze eindvorm onderscheiden?
Het is de vraag, maar houdt de moed erin!

Groot onderhoud
Nico Scheepmaker (1930-1990)

Er is in zee een coelacanth gevonden,
de missing link tussen twee vissen in.
Hij had het in de diepte naar zijn zin
en werd toch, als een prooi, omhoog gezonden.

Door wie? Door God? Als sluitstuk van ’t begin?
Dat kunnen wij, als mens, toch niet doorgronden,
dus deden wij datgene wat wij konden:
we vingen hem, uit armoe en gewin.

Daar lag hij dan, die vis uit 't onbekende.
Hij deed wat denken aan die man aan ’t kruis.
Ook deze liet zich naar de mensen zenden
om zich te laten vangen door ’t gespuis.

Genoeg gepraat! Zo’n beest van honderd ponden
Wil dat ie door de mensheid wordt verslonden!




En tenslotte het origineel:

Ichthologie
Gerrit Achterberg (1905-1962).



Er is in zee een coelacanth gevonden,
de missing link tussen twee vissen in.
De vinder weende van verwondering.
Onder zijn ogen lag voor het eerst verbonden

de eeuwen onderbroken schakeling.
En allen die om de vis heen stonden
voelden zich op dat ogenblik verslonden
door de miljoenen jaren achter hen.

Rangorde tussen mens en hagedis,
en van die hagedis diep in de stof,
verder dan onze instrumenten reiken.

Bij dit besef mogen wij doen alsof
de reeks naar boven toe hetzelfde is
en kunnen zo bij God op tafel kijken.