Zaterdag

14

September

Wer viel einst zu verkünden hat,

schweigt viel in sich hinein.

Wer einst den Blitz zu zünden hat,

muss lange Wolken sein.

Friedrich Nietzsche

Vrijdag

13

September

Luisterend naar een lied

Zwart en nachtelijk, en als van water

Jaagt de vrouwenstem voort, als de wind,

Langs een baan, waar een ogenblik later

Niets zijn oude gedaante hervindt.

Zij verspreidt op haar vlucht diamanten,

Glans en een handjevol zilvergruis. -

Geheimzinnig klinkt, als van een mantel

Van gewichtloze zijde, geruis.

De betoverde stem wordt gedreven

Naar het schijnt door een hemelse kracht.

Raadselachtig, alsof na dit leven

Niet een graf, maar een ladder ons wacht.

Anna Achmatova (1889-1966)

Donderdag

12

September

Silhouetten

In het toevend licht, dat later

Dan de zonne blijft

Wijlen bij het stille water,

Waar ons bootje drijft,

Schuiven zwart en zonder zwaarte,

Fijn gelijnd en strak,

Fietsertjes voorbij de klaarte

Van het hemelvlak

Hunne fijne silouetjes,

Schaduwen gelijk,

Zeer geleidelijk en netjes

Langs den Amsteldijk.

Met gestadig beenbewegen

Gaan ze fijn en stil,

Na elkaar, elkander tegen,

Ieder naar zijn wil.

Komen twee elkaar te ontmoeten,

Glijden ze meteen,

Zonder botsen, zonder groeten

Door elkander heen.

Wordt het donker, wordt het later,

Met gebogen rug,

Gaan ze haastig langs het water

Naar de stad terug.

En ze voegen bij de sterren,

Aan de lucht geplaatst,

Nog een lichtje, dat van verre

Over 't water kaatst.

Jacqueline v.d.Waals

Uit: Nieuwe Verzen

Woensdag

11

September

Hoe zal ik, sprak hij

“Hoe zal ik,” sprak hij,

“Den schrik dezer baren,

De roovers ontvaren?”

“Roei aan,” zeide zij.

“Hoe zal ik,” sprak hij,

“Gebrek en ellenden

En droefheid doen enden?”

“Slaap in,” zeide zij.

“Hoe zal ik,” sprak hij,

“Het hart en de zinnen

Der schoonen verwinnen?”

“Bemin,” zeide zij.

Karel Lodewijk Ledeganck (1805-1847)

 (naar Victor Hugo)

Dinsdag

10

September

NAJAARSVENSTERKE

Tussen ‘t naakte, rood geraamte
Van een wilde wijngaardrank,
Hing een scheefgezakte venster
In de gevel, blauwig blank.

Op de grauw arduinen rijchel
Hier en daar vergroend van mos,
lagen enk'le wingerdblâren,
Dronken van d'oktoberblos.

Onder ‘t venster, waar het muurke
Door de tijd gebersten was,
Stonden triestig te verdrogen,
Uitgeblomde dahlia's.

Een verneuteld vrouwke schikte
‘t Wit en rood geblokt gordijn;
‘t Was... alsof heur rimpels zegden:
"‘t Zal ‘ne kwaaie winter zijn..."

 

Alice Nahon (1896-1933)

Uit: Vondelingskens (1920)

Maandag

9

September

Naar de knoppen

Ik heb het niet zo erg op bolgewassen
Gewoon een bosje tulpen gaat nog wel
Maar hele velden vol, vervelen snel
En zeker het bezichtigen "en masse".

Zo'n reis per bus langs Hollands lappendeken
Met koffie inclusief en samenzang
Als U dat leuk vindt, ga gerust uw gang,
Maar ik heb het bij voorbaat al bekeken.

Nou ja, misschien heeft het er mee te maken
Dat ik nog vaag weet, hoe die krengen smaken!

 

Jan Boerstoel

Zondag

8

September

De Oude Brievenbus

De bus prikkelt mijn fantasie

Als ik hem zo te hangen zien

Op een goed uitgekiende plek,

Solide, aan het hoge hek,

Dat, nu geen volk meer wordt verwacht,

Is afgesloten voor de nacht.

Ik heb de brief erin gedaan

En ben nog even blijven staan

Piet Pfeiffer

1921-2008

Huis te Vraag