Vrijdag
13
September
Luisterend naar een lied
Zwart
en nachtelijk, en als van water
Jaagt
de vrouwenstem voort, als de wind,
Langs
een baan, waar een ogenblik later
Niets
zijn oude gedaante hervindt.
Zij
verspreidt op haar vlucht diamanten,
Glans
en een handjevol zilvergruis. -
Geheimzinnig
klinkt, als van een mantel
Van
gewichtloze zijde, geruis.
De
betoverde stem wordt gedreven
Naar
het schijnt door een hemelse kracht.
Raadselachtig,
alsof na dit leven
Niet
een graf, maar een ladder ons wacht.
Anna
Achmatova (1889-1966)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten