Zaterdag

16

juli

Nu volgen een tweetal copla’s van Bas Boekelo, die je alleen begrijpt als je een leuke discussie op het Vrije Vers gelezen hebt. De discussie begint met het gedicht “Opa” van Rudy Menthère (hier: 29 juni)(http://www.hetvrijevers.nl/index.php/forum/10-Sonnetten/13091-opa#19830)

Naar aanleiding van dit gedicht en de commentaren daarop, ontspint zich een discussie onder de titel Poëziefobie (http://www.hetvrijevers.nl/index.php/forum/3-Doe-een-suggestie/13095-po%C3%ABziefobie#19860) waarvan de twee onderstaande copla’s deel uit maken.

De maan op retour zendt haar schimmige stralen
Langs vensters met stukkend en zwartverweerd glas
Verlangt naar de tijd toen ook zij nog begeerd was
Maar ziet er slechts lui die de huur niet betalen
Die slijten hun tijd met een zooi idealen
Het pand is versleten, vervuild en verkleurd
Behang op de muur is poëtisch gescheurd
Maar maan, mens en pand zijn alreeds aan ’t verschralen

22-6-2016

Bas Boekelo

Beweging ontstond tussen drijfnatte muren
De berenklauw stond naast het onkruid manshoog
Ze woven naar sterren in Gods hemelboog
En hadden de slakken en pieren als buren
Ze hadden de tijd en het mocht eeuwig duren
En hebben met liefde de schedel geschraagd
Die ingezakt niet om die stand had gevraagd
Maar schedels die moeten het altijd bezuren

Er wordt niets geplooid en ook niets gladgestreken
Er is slechts het ritme van leven en dood
Behoefte aan leven is overal groot
Natuur is een kracht die ook nimmer blijft steken
Laat drippen en druppen voor ons zijn een teken
Het leven gaat hoe dan ook altijd maar door
Het voedt al het groen op de liggende schoor
En alles wat eerder nog niet is bezweken

23-6-2016

Bas Boekelo 

Vrijdag

15

juli

Pa

Ik heb, mag u weten, mijn pa niet verloren
Ik heb van zijn uiterlijk dan ook mijn deel
Mijn glazige ogen zijn minstens zo scheel
Zijn peenhaar heb ik en verbloemkoolde oren
Wij zijn allebei met een bierbuik geboren
Een druipneus, een bult, een amechtige borst
En verder verrek ik ook steeds van de dorst
Ik lijk op mijn pa en dat mag ik graag horen

een 'tegeltje' was de inspiratie.

7-6-2016

Bas Boekelo

Donderdag

14

juli

De employé, voorop, in grijze pas
Vervoerde een container met de as
Van iemand die-wat opgedragen was
Per wilsbeschikking, want je weet maar nooit-

In Westerveld te water werd gestrooid
Bezocht u deze dodenakker ooit?
Dan weet u dat het daar behoorlijk glooit
De gasten bleven op het pad en zwegen

De man moest naar beneden daarentegen
Daar kon hij, door een handle te bewegen
De bus van onder openen, dus legen
Een vuilwit gruis belandde op de plas

Veel eenden kwamen smakkend aangesneld
En werden, als zo vaak, teleurgesteld

Drs. P

Vrij naar de Doctorandus

De uitvaartverzorger, of hoe dat mag heten
Vervoert een container met daarin de as
Van iemand die kortelings heengegaan was
En nu wordt verstrooid in de plas moet u weten
De eenden, attent, hebben amper ontbeten
Ze spoeden zich voorwaarts hun tempo versneld
Ze keren terug door de honger gekweld
En snateren pissig: ‘dat is niet te vreten’

2-6-2016

Bas Boekelo

Woensdag

13

juli

Geruïneerde Baronesse

Als laatste telg van een vermoeid geslacht
beheerst zij nog met souvereine nukken
het wrak kasteel met wildernis en stukken
priëel, weerspiegeld in de moddergracht.

Slechts Kee, de stijve meid, hoort soms haar klacht,
dat geldelijke zorgen haar bedrukken
en zij zich van de rheuma niet kan bukken.
Verweesd schat zij de resten van haar macht.

En 's avonds speelt zij met haar adeltenen
in 't krakend praalbed, mummelt van verdriet
dat zich haar man verdronk, maar niet kan wenen.

Geen enkle winkelier geeft nog krediet,
maar liever dan van iemand geld te lenen
krepeerde zij, wat echte adel niet verbiedt.

uit: 'Distels en doornen', 1959. Frans Babylon


Baronesse

Bejaard en berooid maar nog immer noblesse
Een telg van een adellijk, futloos geslacht
Maar schulden vooral die beperken haar macht
En reuma ontneemt haar wat rest aan souplesse
Ze treurt om haar man weet haar secretaresse
En arm als een kerkrat wil zij geen krediet
De adel verbiedt te creperen ook niet
Verarmd en alleen maar nog steeds baronesse

29-5-2016

Bas Boekelo 

Dinsdag

12

juli

Domweg vandaag

Het stadse, waarover de dichter bericht
Is dat voor tevredenen en voor de legen
Of valt er vandaag nog te overwegen,
Was soms de natuur het ultieme gedicht
Gezien al het grauwe van wegen en zicht
Door Bloem toch wat donker en cynisch beschreven
Met alles is weinig voor hen die hier leven
Is domweg gelukkig soms overbelicht

6-5-2016

Hanny van Alphen

Maandag

11

juli

De Coolsingel

naar “De Dapperstraat” van J. C. Bloem

Natuur is bedoeld niet alleen voor de legen
Maar ook de tevredenen gaan daar op pad
De dichter vermijdt het hij houdt van de stad
Hij ‘s domweg gelukkig in straten en stegen
En moet hij eens schuilen voor wind en voor regen
Dan heeft hij alvast aan een poncho gedacht
En bent u ook daar, onbedoeld of verwacht
U komt hem wellicht op de Coolsingel tegen

Overigens zeggen Rotterdammers Cool SINgel

5-5-2016

Bas Boekelo

Zondag

10

juli

Flamenco Melancólico

Het ritme van stampende voeten, gitaren
en knippende vingers, het stemt haar bevlogen
-een vurig verlangen in vlammende ogen-
te dansen, gracieus met verfijnde gebaren
in opzwepend tempo op felheid van snaren.
Ze denkt niet aan morgen, de heersende hand
die haar naar zijn pijpen laat dansen, verbant
gedachtes aan hem om zichzelf te bewaren.

3-5-2016

Hanny van Alphen