Maandag
19
Augustus
Zuivering
Sinds Adam in het
paradijs
Met Eva heeft gesmoesd
En in zijn dwaasheid
juist ging doen
Al wat hij laten moest;
Sinds hij zich ging
vermaken
Met zijn Efie in het
gras,
Werd heel de mensheid
dupe
Wijl de zaak niet zuiver
was.
Er volgde spoedig
narigheid:
Er viel uit hoge sfeer
Een vlammend zwaard al
hakkend
Op het jonge paartje neer.
Het stel werd
uitgedreven,
Zondaar Adam en zijn
vrouw,
En teelde dan een
nakroost
Waar geen haar aan deugen
wou.
De ene werd een
moordenaar,
De ander een jurist;
Een derde kwam rijk aan
de kost
Met zwendel en een list.
Een vierde leefde van een
vrouw
Of aasde op verval,
Maar die het buskruit
uitvond
Kwam niet terug uit het
heelal.
Het adamskroost werd
scharrelaar
In jajem en antiek.
Het zaaide ’s morgens
rogge uit
En in de noen paniek.
Het bracht profeten aan
het kruis
En vorsten op ’t schavot
Of sloeg, wat schreeuwend
was geëist
Weer zingende kapot.
Het huilde bij een
kindergraf
En danste om het puin
Het vond een veldslag
interessant
Maar blote waarheid
schuin.
Het steeg als Christen
hemelwaarts
Met bommen van een ton
Of kroop in
godverlatenheid
Voor een sigarettenbon.
Het nakroost van het
schandepaar
Leeft op de aarde voort:
Nog heeft de ene helft in
strijd
De andere niet vermoord.
Nog wordt er vree
gesloten
En gepoogd om het fatsoen
Wat grond en kleur te
geven
Door veel schrobben en
geboen.
Het kleine goed gaat in
de kuip,
Staat sudd’rend in het
sop.
Het groot formaat hoort
aan de lijn,
Maar niemand hangt het
op!
De aarde draait in
duizelvaart
Op voorgeschreven baan
En lachend in
gebondenheid
Volgt blinkend blank de
maan…
Willem van Iependaal
pseudoniem van Willem van der Kulk,
Rotterdam, 24 maart 1891 - Baarn, 23 oktober 1970
