Maandag

19

Augustus

Zuivering

Sinds Adam in het paradijs

Met Eva heeft gesmoesd

En in zijn dwaasheid juist ging doen

Al wat hij laten moest;

Sinds hij zich ging vermaken

Met zijn Efie in het gras,

Werd heel de mensheid dupe

Wijl de zaak niet zuiver was.

Er volgde spoedig narigheid:

Er viel uit hoge sfeer

Een vlammend zwaard al hakkend

Op het jonge paartje neer.

Het stel werd uitgedreven,

Zondaar Adam en zijn vrouw,

En teelde dan een nakroost

Waar geen haar aan deugen wou.

De ene werd een moordenaar,

De ander een jurist;

Een derde kwam rijk aan de kost

Met zwendel en een list.

Een vierde leefde van een vrouw

Of aasde op verval,

Maar die het buskruit uitvond

Kwam niet terug uit het heelal.

Het adamskroost werd scharrelaar

In jajem en antiek.

Het zaaide ’s morgens rogge uit

En in de noen paniek.

Het bracht profeten aan het kruis

En vorsten op ’t schavot

Of sloeg, wat schreeuwend was geëist

Weer zingende kapot.

Het huilde bij een kindergraf

En danste om het puin

Het vond een veldslag interessant

Maar blote waarheid schuin.

Het steeg als Christen hemelwaarts

Met bommen van een ton

Of kroop in godverlatenheid

Voor een sigarettenbon.

Het nakroost van het schandepaar

Leeft op de aarde voort:

Nog heeft de ene helft in strijd

De andere niet vermoord.

Nog wordt er vree gesloten

En gepoogd om het fatsoen

Wat grond en kleur te geven

Door veel schrobben en geboen.

Het kleine goed gaat in de kuip,

Staat sudd’rend in het sop.

Het groot formaat hoort aan de lijn,

Maar niemand hangt het op!

De aarde draait in duizelvaart

Op voorgeschreven baan

En lachend in gebondenheid

Volgt blinkend blank de maan…

Willem van Iependaal

pseudoniem van Willem van der Kulk,

Rotterdam, 24 maart 1891 - Baarn, 23 oktober 1970