Zaterdag

8

December

Het is goed

Dat het winter is.

Als je

De winter liefhebt,

Mag je

De dood niet schuwen.

Het naakte

Gebeente

Van de boom

Zien

Als het winter is;

Het naakte

Gebeente

Van de boom

Met weten

Doordringen.

Het zijn

Van de boom,

Het

Zeker zijn

Van de dood.

Ik ben

Een boom.

Van groei

Af aan

Ben ik

Van blad

Tot blad

Bekeken.

Toen

Heeft iemand

Een luis

Ontdekt

Op één

Van mij bladeren.

Nu word

Ik omgehakt.

Taal

Vertakt

En het laatste woord

Is een vraag

In de lucht.

Jan Arends (1925-1974)

Vrijdag

7

December

 Voor Gerrit Kouwenaar

Wie een boom

Tekent

Laat

Het weten

Zien.

Een

Boom

Is geen taal.

Een

Getekende boom

Is taal.

Een

Bijl

Maakt hout

Van de boom.

Zo

Is

Een omgehakte boom

Een daad

Van de taal.

Alles

Wat zegt

Dat de boom

Bestaat

Is

Taal.

Een

Bijl

Maakt hout

Van de boom

Zo

Weet

De bijl

Van de boom

En hout

En bijl.

Zo

Spreken

De handen

Van de mens

Van de boom.

Zo

Is hout

De taal

Van het huis

Zo

Is het woord

De woning

Van

De mens

Als je

Eindelijk kunt zien

Hoe de boom

Vertakt,

Dan is het winter.

Wie

Kwaad doet

Aan de boom

Vindt in mij

Een vertoornde,

Het opperste

Van boosheid.

Wie

Aan de taal komt

Komt aan de mens.

De winter

Is het goede.

De beslotenheid

Van de dag

Als het avond is.

En

Het kijken

In de boom

Naar de kennis

Die je weet,

Het goede

Van warmte,

Het goede

Van vuur.

Het is winter

En het kijkt

In mijn leven

Naar vroeger.

(morgen vervolg)

Donderdag

6

December

Wie brood

Uit de goot

Haalt

Buigt

Voor zijn eten

Jan Arends (1925-1974)

Woensdag

5

December

Ik ben

Vijftig jaar

En geen

Aardige man.

Ik heb

Geen vrouw,

Geen nageslacht

En ik heb veel

Geonaneerd.

Zo besmeur

Ik het brood.

Het stinkt

Van mij.

Ik breng

Waar ik kom

Ellende.

Misschien

Kom ik morgen

Bij u

Met een bijl.

Maar

Schrikt u niet,

Want ik

Ben God.

Jan Arends (1925-1974)

Dinsdag

4

December

Ik ben een arme man

En ik verdien

Mijn dagelijks brood

In schande.

Ik haal –

Dat is mij opgedragen –

Met emmers

Water uit de regenput

En voel mij schuldig

Omdat ik modder

Op de bodem zie.

En zo begint de dag

Nog voor het kwaad

Ontwaakt is.

Een hand voor mij

Is witter dan een bloem

En het is waar

Dat woorden mij

Vreesachtig maken.

Ik leef zo,

Ik ben zo.

Mijn dag verstrijkt

In regelmaat van schande

Ik ben een arme man

En alle leven doet mij zeer.

Jan Arends (1925-1974)

Maandag

3

December

De roofbloemen

Zijn zieker in de nacht

Dan mensen

De roofbloemen

Zijn ongelukkiger

Dan dwangarbeiders

Het roofgras

Verdort

Waar het niet regent

Het regent nooit

Waar het roofgras

Groeien wil.

Alleen wanneer

Haleine komt

Dan leeft het boze gewas

Dan staat het gras

Als liefde

Dan is de boom

Vol schaduw

Dan zijn de bloemen

Rood

Haleine

Is water

En goedheid

Ik heb vannacht

Met Haleine geslapen.

Ik ben de bijzit

Van mijn eigen vlees

Geweest

Ik heb

Onder een donkere maan

Naar een liefelijke

Blauwe lucht

Geslapen.

Twee vogels

Hebben stro

In mijn handen gelegd

Twee vogels

Hebben gefloten

Als fluiten

Als noodweer

Als kwade dagen, in aantocht.

Ze zijn weer weggevlogen.

Alleen Haleine is gebleven

Jazeker,

Haleine verlaat mij niet

Oh,

Als het maar waaien wil

Morgen

Als ik met Haleine

Naar het park ga.

Wij zullen er matrozen zijn

Op het kleinste bootje

Van de wereld.

Ook wil ik

Mijn vlieger oplaten.

Maar als het niet waait

Morgen

Zal mijn vlieger lachen

En dan vertrapt

<!--[endif]--> <!--[if !mso]-->

<!--[endif]-->

Haleine het bootje

Jan Arends

Jan Arends

<!--[if !mso]-->

<!--[endif]--> <!--[if !mso]-->

<!--[endif]--> Jan Arends (1925-1974)

Zondag

2

December

Ik mag niet

Het blad eten

Van een boom

Die 700 jaar oud is.

Ik mag wel

Landlopen

En luchtlopen

En waterlopen

Ook mag ik

Stelen

En liegen

En doodslaan

En vooral mag ik

Begeren

Van hetgeen

Mijn naaste

Toebehoort

Maar ik mag niet

Het blad eten

Van een boom

Die 700 jaar oud is.

Jan Arends (1925-1974)