Zaterdag

21

September

Bloesem-zondag

Als een juichende bruid staat de Betuwsche bongerd
in haar rose-wit kleed voor den bruidegom gereed,
met de donzige dauw als een sleepende sluier
van vlokkige kant op het grasgroen tapeet.

De schaatrende zon lacht zich paarlende tranen
van vreugd over zoveel ontbloesemde pracht;
de stoeiende Meiwind strijkt speelsch door de kruinen
en stuift er het strooisel langs greppel en gracht.

De pijpende lijster slaat nachtegaalslagen;
de leeuwerik fluit als een pijl in de lucht;
de stelende spreeuw schreeuwt de bent bijelkander
en deelt in verbeelding de vormende vrucht . . .

Als dondrende koren verstoren motoren,
gedompeld in wolken van stoffige smoor,
de vreugd van de bruid en de fluitende vogels:
de Mensch trekt genietend de Betuwe door. . .

Leo Lens (1893-1942)
uit: Revèlje (1934)

Vrijdag

20

September

Hebben en zijn

Op school stonden ze op het bord geschreven,
het werkwoord hebben en het werkwoord zijn;
hiermee was tijd, was eeuwigheid gegeven,
de ene werkelijkheid, de andre schijn.

Hebben is niets. Is oorlog. Is niet leven.
Is van de wereld en haar goden zijn.
Zijn is, boven die dingen uitgeheven,
vervuld worden van goddelijke pijn.

Hebben is hard. Is lichaam. Is twee borsten.
Is naar de aarde hongeren en dorsten.
Is enkel zinnen, enkel botte plicht.

Zijn is de ziel, is luisteren, is wijken,
is kind worden en naar de sterren kijken,
en daarheen langzaam worden opgelicht.

Ed. Hoornik (1910-1970)

Donderdag

19

September

Eer sal een kat broen eyeren van hennen

Eer sal een Kat broen eyeren van Hennen,
Eer sal de waghen de Paerden mennen,
Eer sal het speck zijn vet verliesen,
Dan ick een ander Lief sal kiesen.

Eer sal de Son opgaen int Westen,
En Koeyen in boomen maken nesten,
En hout en steen sal hoesten en fniesen,
Dan ick een ander Lief sal kiesen.

Eer sal een Visschers Kater vergaen,
Van hongher sal sterven een Molenaers Haen,
En schapen draghen gulden vliesen,
Dan ick een ander Lief sal kiesen.

Als de Schepen zeylen teghen wint,
Als de Vader jongher is dan zijn kint,
En in Julio een voet dick sal vriesen,
Dan sal ick een ander Liefken kiesen.

Roemer Visscher (1547-1620)

Woensdag

18

September

Eene onveranderlijke waarheid

Eer maakt de stier een predikatie,
En 't varken 't beste referijn, 
En de Amsterdamsche Westertoren,
Zal eer voor Kees een slaapmuts zijn, 
Eer smaakt de mostert als Bourgogne,
Eer zal Berlijn in Jutland staan,
Eer vliegt Parijs, per luchtmachine,
Paf, een , twee, drie , naar 't rijk der maan,
Eer vaart de keizer van Marokko
Voor ziekentrooster op 's lands vloot,
Eer schiet een Engelschman zich zelven,
Uit smart om Hollands laagheid, dood,
Eer ziet men dat een bok aan bokken
De gronden van de wiskunst leert,
Eer een student met vollen buidel
Van de akademie t' huiswaart keert.

Martinus Nieuwenhuijzen (1759-1793)

Dinsdag

17

September

Vertrektijd

‘k Lig op de rails al uren in de kou

Te wachten op het einde van mijn dagen,

Omdat ik, door het leven lamgeslagen,

Mezelf daarvan voorgoed verlossen wou.

Maar ’t lukt me niet, opnieuw door pech geplaagd.

Die klote-trein is weeral eens vertraagd.

Aaike Jordans

Maandag

16

September

Naamsbekendheid

Wouke van Scherrenburg
Emily Dickinson
Rita Verdonk en
Calamity Jane

hebben behalve een
dactylometrische
naam en hun kunne
totaal niets gemeen

Kees Jiskoot

Zondag

15

September

Wanneer ik terugblik over mijn verleden,
blijkt dat mij niets gebleven is dan spijt;
ik zie nu dat ik de verloren tijd
met wat ik deed maar jammerlijk besteedde.

Steeds bezig met verkeerde bezigheden,
tot wat mij schaadde meer en meer bereid,
geraakte ik, door valse hoop misleid
en steeds ontgoocheld, in het ongerede.

soms leek het even of ze stevig stonden,
de luchtkastelen door mijn geest gebouwd,
maar geen hield langer stand dan een seconde.
Al wat de droom berekend had, is fout,

want alles gaat in dood, in wind te gronde;
wee die iets hoopt, of ergens op vertrouwt!

Jean Pierre Rawie

uit: Woelig Stof