donderdag
5

september

Op de wandeling

Wij traden saam langs een verlaten laan:
Geen wind bewoog de looverlooze twijgen,
Wij voelden vredes ijlen nevel stijgen
En wisten ons van ’t kleed der vrees ontdaan.

En vreemd: die zoo vaak met haar was gegaan,
Haar liefde kende en liefdes rijke zwijgen,
Mij was nog nooit haar smal gelaat zoo eigen
En nooit had ik zoo diep haar blik verstaan,

—’ Ik weet nog wel: er riep geen klein geluid,
Een roerloos waas had alles overtogen,
Alleen klonk van een vogel ’t ver gefluit…

Wij spraken niet: maar stil, gelukbewust
Zijn onze hoofden tot elkaar gebogen
En zacht en lang heb ik haar mond gekust.

J.G. Danser (1893-1920)

woensdag
4

september

Een land beginnen

Laat ik eens een land beginnen

zei een man op donderdag

en hij ging een winkel binnen

kocht een blauw-met-gele vlag

en met stokken en met touw

heeft hij toen (om een gebouw

om een schuur en om een plein

en een braakliggend terrein

met wat schapen en wat bokken)

om zijn land een grens getrokken

met die vlag van hem erbij

en hij zei: Zet in de krant

en op internet dat wij

– ik dus eigenlijk – een land

zijn begonnen, ook al weet

ik nog niet hoe dit land heet

maar dat ga ik gauw verzinnen

want mijn land kan nu beginnen

en ik zeg hoe alles moet

want ik ben de baas hier, goed?

Er was niemand die zei: Nee

maar al na een uur of twee

is er een agent gekomen

touw en vlag zijn weggenomen

want zijn land mocht niet bestaan.

Zonder vlag en zonder touw

is hij weer naar huis gegaan

en hij zei tegen zijn vrouw:

Nou, ik heb me niet verveeld.

Al die tijd de baas gespeeld!

Joke van Leeuwen (1952)

uit: Hee daar mijn twee voeten (2019)