Zaterdag

4

juni

Natuurliefhebber

Het mooiste uitzicht volgens mij

zijn veertig flessen op een rij

Jan Boerstoel

Vrijdag

3

juni

Van een Dronkaard

(grafschrift)

Hier rust

Een fust.

Eric van der Steen (1907-1985)

Donderdag

 2

juni

De keel

Kost veel

Jacob Cats (1577-1660)

Woensdag

1

juni


Verdrinken

ô Diepe zee, ô wijde plas!
Wat ligt er in uw golven
Al menig-een bedolven!...
Maar toch! - hoe groot het aantal was
Van hen, die in Uw' afgrond zonken,
Toch zijn er vrij wat méer verdronken
In 't klein jeneverglas.

ô Diepe zee, ô wijde plas!
Wie in Uw' vloed moest sneven,
Weet, dat zijn dood en leven
Toch in de hand des Heeren was! -
Maar wie zegt, in Wiens hand zij zonken,
Die in het helsche vocht verdronken
Van 't klein jeneverglas!

J.P. Heije (1809-1876)

uit: Al de volksdichten, deel 2 (1865)

Dinsdag

31

mei

Filosofie 

Ik ken het klappen van de zweep, Ik ken de regels van het spel, Ik ken de zin van het bestaan, Maar als ik drink dan gaat het wel.

Jan Boerstoel

Maandag

30

mei

                                   Een rillerige herfstdag                                                                  (naar Rilkes naar                                                                        (Naar Rilkes Herbsttag)

Heremetijd, de zomer was eindeloos

Bewaar het schoonste van de zonne-uren

En jaag uw wind over de heideroos

Vertel de laatste vruchten rijp te zijn

Maar geef ze nog twee zomerzotte dagen

Dring aan op volle wasdom in het jagen

Naar laatste zoetigheid in zware wijn

Wie nu geen huis heeft, kan nergens heen

Wie nu alleen is, zal dat zeker blijven

Dat wordt wachten, lezen, brieven schrijven

En eenzaam klagend steen en been

In deining dwalen als blad’ren drijven

Hanny van Alphen

Herbsttag

Herr, es ist Zeit. Der Sommer war sehr groß.

Leg deinen Schatten auf die Sonnenuhren,

und auf den Fluren lass die Winde los.

Befiehl den letzten Früchten, voll zu sein;

gib ihnen noch zwei südlichere Tage,

dränge sie zur Vollendung hin, und jage

die letzte Süße in den schweren Wein.

Wer jetzt kein Haus hat, baut sich keines mehr.

Wer jetzt allein ist, wird es lange bleiben,

wird wachen, lesen, lange Briefe schreiben

und wird in den Alleen hin und her

unruhig wandern, wenn die Blätter treiben.

Rainer Maria Rilke, 21.9.1902, Paris