Vrijdag
13

juli

Op het kerkhof

Ik zou hier wel gelukkig zijn

om zomer en om zonneschijn

wanneer ik jonger was – en niet

te vol was van te veel verdriet

Maar als ik jong was en nog klein

dan zou ’k hier niet gekomen zijn

want kinderen waarderen niet

de stilte van dit vreemd gebied

Hier lijkt de zon hun minder fijn

en angstigheid is in hun brein

voor ’t open graf waar ’t soms geschiedt

dat men er oude beenderen ziet

Maar ’k zou hier nu gelukkig zijn

om vlinders en om zonneschijn

wanneer ik anders was – en niet

te vol was van te veel verdriet

Jan Hanlo (1912-1969)

Maandag
9

juli

Joris

Ik heb vanavond, met de poes op schoot,
de onrust uit het beestje weggestreken,
waarbij de goedzak mij heeft aangekeken
met ogen zo onpeilbaar diep en groot,
dat het mij één moment heeft toegeleken
als was hij eeuwen lang al deelgenoot
van het geheim van leven en van dood
en nu dan op het punt stond om te spreken.

Een aandrang, waar hij niet voor is bezweken,
omdat hij langzaamaan de ogen sloot
en nog een lome haal gaf met zijn poot
als halve aai en onzachtzinnig teken
dat men hem ooit nadrukkelijk verbood
het zwijgen rond die zaken te verbreken.

Driek van Wissen (1943-2010)