Donderdag

3

januari

Code d'Honneur

Bezie de kinderen niet te klein:

Zij moeten veel verdragen - 

eenzaamheid, angsten, groeiens pijn

en, onverhoeds, de slagen.

 

Bezie de kinderen niet te klein:

Hun eerlijkheid blijft vragen,

of gij niet haast uzelf durft zijn.

Dàn kunt ge 't met hen wagen.

 

Laat uw comedie op de gang

- zij weten 't immers tòch al lang! -

Ken in uzelf het kwade.

 

Heb eerbied voor wat leeft en groeit,

zorg dat ge het niet smet of knoeit. -

Dan schenk' u God genade.

(Uit: Sonnetten van een leraar, Assen 1951)

Ida Gerhard

Zondag

29

December

Nieuwjaars-Lied

Op de wijze: “God zal mij zijn aanzicht tonen” uit Schutte

• Uren, dagen, maanden, jaren,
• Vliegen als een schaduw heên.
• Ach! wij vinden, waar wij staren,
• Niets bestendigs hier beneên!
• Op den weg, dien wij betreden,
• Staat geen voetstap, die beklijft:
• Al het heden wordt voorleden,
• Schoon 't ons toegerekend blijft!
•  
• Voorgeslachten kwijnden henen,
• En wij bloeien op hun graf;
• Ras zal 't nakroost ons bewenen.
• 't Mensdom valt als blaadren af.
• 't Stof, door eeuwen zaamgelezen,
• Houdt het zelfde graf bewaard.
• Buiten U, o eeuwig Wezen!
• Ach! wat was de mens op aard'!
•  
• Maar door U aan 't niet onttogen,
• Liet uw gunst hem niet alleen.
• Godlijk Licht omscheen zijne ogen,
• En zijn nietigheid verdween.
• Onder uw genadeleiding
• Wordt hem deze levensbaan
• Slechts ontwikkeling, voorbereiding
• Tot een eindeloos bestaan.
•  
• Dat de tijd hier 't al verover',
• Aan geen tijdperk hangt mijn lot.
• Gij, Gij blijft mij altijd over,
• Gij blijft eindeloos mijn God.
• Wel een ramp mij hier ook nader,
• 'k Vind in U mijn rustpunt weêr.
• Gij blijft in uw' Zoon mijn Vader,
• Wat verander', wat verkeer'.
•  
• Vader, onder al mijn noden,
• Vader, onder heil en straf,
• Vader, ook in 't rijk der doden,
• Vader, ook in 't zwijgend graf.
• Waar ik ooit verandring schouwe,
• Gij, o God, houdt eeuwig stand.
• Ook op mijn stof rust op uw trouwe,
• Sluimert in uw vaderhand!
•  
• Snelt dan, jaren, snelt vrij henen
• Met uw blijdschap en verdriet.
• Welk een ramp ik moog bewenen,
• God, mijn God, verandert niet.
• Blijft mij alles hier begeven;
• Voortgeleid door zijne hand,
• Schouw ik uit dit nietig leven
• In mijn eeuwig Vaderland.

Uit: Proeve van eenige gezangen, 1805.

Rhijnvis Feith (1753-1824)