Zaterdag
31

maart

Standbeeld

Daar staat zij, ongebroken en paraat,

de landsmoeder die zij ons altijd was;

krijgshaftig in haar vormeloze jas:

'Wij Wilhelmina', zéér tegen de draad.

Waag u, binnen krachtveld, op het gras:

gij zult een souvereine wil ontmoeten

die u gedoogt en tegelijk weerstaat.

Zij slaat u met een zwaarte in de voeten

alsof ge tegen rijzend tij ingaat.

Ida Gerhardt (1905-1997)

uit: Vijf Vuurstenen (1974)

Standbeeld Koningin Wilhelmina

in Wilhelminapark, Utrecht

Vrijdag
30

maart

Stem van de Herfstregen

Wees niet bevreesd wanneer de vlagen gaan

rondom uw huis-het is uw aards verblijf.

Wees niet bevreesd als ziekte u komt slaan-

uw lichaam was altijd een aards verblijf.

Zonder bekommernis laat u ontgaan

roem, eer en staat; zij zijn een aards bedrijf.

Maar wees bevreesd wanneer de tranen gaan,

de bevende, om wat is aangedaan

door u.

De liefde is uw eeuwige verblijf.

Ida Gerhardt (1905-1997)

uit: De slechtvalk (1966)

Donderdag
29

maart

De afwijzing

Ik schrijf u met de ravenveer,
Mijnheer.
Mijn eer en uw eer
uw hart mijn hart
heeft niets gemeen.
Ik schrijf u met de ravenveer.
Ik schrijf u met het ravenzwart
het teken: neen.

Ida Gerhardt (1905-1997)

uit : De Ravenveer (1970)

Woensdag
28

maart

Stem van de Herfstregen

Wees niet bevreesd wanneer de vlagen gaan 
rondom uw huis-het is uw aards verblijf. 
Wees niet bevreesd als ziekte u komt slaan- 
uw lichaam was altijd een aards verblijf. 
Zonder bekommernis laat u ontgaan 
roem, eer en staat; zij zijn een aards bedrijf. 
Maar wees bevreesd wanneer de tranen gaan, 
de bevende, om wat is aangedaan 
door u. 
De liefde is uw eeuwige verblijf.

Ida Gerhardt (1905-1997)

uit : De Slechtvalk (1966)

Dinsdag
27

maart

Over zwarte karresporen,

over greppels, over voren,

zweeft het witgepluisde zaad

van de nooit gerooide doren;

zweeft, gevleugeld, al mijn haat.

Eér het kiemt tussen het koren,

God, verlos mij van het kwaad!

Ida Gerhardt (1905-1997)

opdracht bij Het levend monogram,

deel 2, Daemonen (1955)

Zondag
25

maart

Psalm 22 2-9

Waarom hebt u mij verlaten?

Blijft ver weg en redt mij niet.

‘k Draag mijn lot wel heel gelaten,

Ongepeild is mijn verdriet.

‘k Roep, o God, u luistert niet.

Waarom hebt u mij verlaten?

Overdag klaag ik een lied.

’s Nachts zo moe. Zou gij mij haten?

Stut was u van alle staten,

Eer is aan ons volk geschied.

Waarom hebt u míj verlaten,

Waar u hèn het goede ried?

Worm ben ik. Geen mens geniet

Er vreugde in met mij te praten.

Noemen mij een stuk verdriet.

Waarom hebt u míj verlaten?

Frans Woortmeijer