zaterdag 26 augustus 2017

Zaterdag
26
augustus

Winternacht

Soms vouwt de winternacht
zich als een waaier open,
en gloeit in ’t helder blauw
van blinkend staal en ijs,
zoals een stille lach
die antwoordt op mijn hopen,
het lieflijk wonderlicht
van ’t aardse paradijs

Jan van Nijlen (1884-1965)

uit: de Vogel Phoenix

vrijdag 25 augustus 2017

Vrijdag
25
augustus

Somber voorjaar

Nooit is de zon zo slordig heengegaan
als dezen avond en haar laatste stralen
waren zo kleurloos nooit. En ook de maan
die rijst heeft haast geen glans. Van nachtegalen

zal ik niet eenmaal spreken: hun bestaan
blijkt enkel uit de ontroerende verhalen
van oude kinderboeken. Zie, daar gaan
verliefden, die langs donkre wegen dwalen,

alsof de wereld was één heerlijkheid
van kleuren en van onverwachte weelden.
Ben ik het, of zijn zij het die, verblind,

niets van de wereld zien dan ’t ingebeelde
schouwspel van hun verdriet of zaligheid?
-  Er was een tijd… Ik ook was eenmaal kind.

Jan van Nijlen (1884-1965)

uit: de Vogel Phoenix