Zaterdag

20

Oktober

Zelfs in de overwinning ligt geen schoonheid

en zij, die haar schoon noemen

zijn zij, die vreugde scheppen in een bloedbad.

En hij die vreugde schept in een bloedbad

zal er nooit in slagen de wereld te regeren.

Klaagzangen zullen de legers der gewurgden geleiden

en de overwinning zal gevierd worden

als een begrafenis.

Lao Tse

Vrijdag

19

Oktober

Het is een

gedicht.

Het is maar

een afvalproduct

van wat ik weet.

Ik

weet het

Het is

het onvertaalbare weten

dat mij kwaad laat doen.

Het is

geen woord

maar

het is liefde

en haat.

Het woord

dat ik niet zeggen kan,

dat mij

verbitterd maakt

en oud.

Jan Arends (1925-1974)

Donderdag

18

Oktober

Winternamiddag

Gekomen aan de grens van deze jaren

zie ik wat werd bereikt en wend mij af.

Wat zou ik van dit alles nog bewaren

waar het alleen een laffen nasmaak gaf.

Zóó weinig weegt 't vergankelijk verleden

dat ik het zonder aarzelen achterlaat.

Wat eenmaal toch hartstochtlijk werd beleden

Bezwijkt voor dit verrukkelijk verraad.

De winterdag wijkt van de breede ruiten;

een somber licht wordt allengs uitgestort

over het vroon en 't grauwe duin daarbuiten,

waar straks de avond onherroepelijk wordt.

En in dit duister liggen wij tezamen

in een zoo diep verwonderen gebed,

een zwijgen, niet te noemen meer met name,

uit het luidruchtig dagbestaan gered.

Jan Campert (1902-1943)

Woensdag

17

Oktober

uit de nacht

komt niemand terug.

onze dromen zullen wijken

voor feiten, nooit andersom,

nooit andersom

Rutger Kopland (1934-2012)

Dinsdag

16

Oktober

Het bladerloze licht

van een herfstdag zonder wind

maakt oude mensen

ontroerend mooi.

Doordat zij de worsteling

met het verval al lang

hebben gestaakt en spiegels

niet meer vrezen, zijn zij

broos geworden een doorschijnend

als gesponnen glas met de zachte

mysterieuze glans van zilver.

Hanny Michaelis 1922-2007

Maandag

15

Oktober

De Ceder

 

Ik heb een ceder in mijn tuin geplant,

gij kunt het zien, gij schijnt het niet te willen.

Een binnenplaats meesmuilt ge, sintels, schillen,

en schimmel die een blinde muur aanrandt,

er is geen boom, alleen een grauwe wand.

Hij is er, zeg ik en mijn stem gaat trillen,

Ik heb een ceder in mijn tuin geplant,

gij kunt hem zien, gij schijnt het niet te willen.

Ik wijs naar buiten, waar zijn ranke, prille

stam in het herfstlicht staat, onaangerand,

niet te benaderen voor noodlots grillen,

geen macht ter wereld kan het droombeeld drillen.

Ik heb een ceder in mijn tuin geplant.

Han Hoekstra (1906-1988)

Zondag

14

Oktober

Vroeg

Een koster wijdt zijn vroege morgen

Op zondag aan de vroege mis.

Een boer kijkt na zijn vroege opstaan

Hoe ’t met zijn vroege erwten is.

Een vroege heer maaktin een sekshuis

Een vroegertje van korte duur

En ik zit hier bij Vroege Vogels

En weeg dit grijze, vroege uur.

Een kenner kijkt de vroege boeken

Van vroege realisten in.

Een vroege drinker heft het glas op

Zijn vroegere probleemgezin.

Een schilder werpt zijn vroege werken

Van pure wroeging in de zee

En ik zit hier bij Vroege Vogels

En drink mijn sterke, vroege thee.

Soms denk ik aan mijn vroege jaren,

Mijn vroege jeugd als wildebras,

Mijn ouders die me aldoor vroegen

Waar de froufrou gebleven was.

En aan mijn vele, vroege liefdes

- Ik was uitzonderlijk vroegrijp –.

Nu zit ik hier bij Vroege Vogels

En rook mijn zware, vroege pijp.

Komt er dit jaar een vroege Pasen

En bloeit de vroege ereprijs?

Maakt het gemijmer over vroeger

Ons vroeger zot of vroeger wijs?

Ach…, buiten rijden vroege treinen

Rn sjokt men naar de vroege kerk.

En ik zit hier bij Vroege Vogels

En doe gedwee mijn vroege werk

.Ivo de Wijs