Zaterdag
3

maart

Deadline

De deadline zit me lelijk op de hielen,

Er is nog zoveel werk, zo weinig tijd.

Ik ging van start, heb eig’lijk al weer spijt,

Al zag ik regels, die me wel bevielen.

De tekst is veel, de keuze is heel groot.

Dat wordt dus schaven, schiften en veel stuffen.

Dit is een fase, dat ik niet mag suffen,

En ik schrijf door, maar met een hart vol lood!

Ik schrijf voor m’n plezier, niet voor m’n brood.

Aan’t werk dus snel, en nu niet langer talmen.

Woorden kunnen klinken, kunnen galmen.

Eén scheepje wordt allengs een hele vloot.

Voor slim publiek, voor sukkels en debielen

Schrijf ik mijn tekst. Er is voor elk wat wils.

’t Is klaar: Nu gauw een saffie en een pils.

Wat werkt dat goed, die deadline op je hielen!

De deadline zit me lelijk op de hielen.

De tekst is veel, de keuze is heel groot.

Ik schrijf voor m’n plezier, niet voor m’n brood,

Voor slim publiek, voor sukkels en debielen.

Frans Woortmeijer

uit: Deadline (2006)

• 
  

Vrijdag
2

maart

De Weerribben

Het water is geen halve meter diep.

Daaronder ligt nog grif twee meter modder,

Soms spat het op in blauwe-grijze klodders,

Dit is het land, dat Nêerlands God zich schiep.

Het water wordt bedekt met waterplanten.

Dan komt er riet, dat groeit door alles heen.

Er groeit gewas, waar eerst nog water scheen.

Dit is een land, bestemd voor rauwe klanten.

De bomen zijn maar onkruid in het veld.

Ze groeien snel, je zult ze moeten wieden.

“Kies voor ’t riet”, was wat de wijzen rieden.

“Al is’t werk zwaar en brengt je weinig geld!”

Toch was de raad der wijzen zeer terecht.

Kijk naar dit land, gebied van Zwarte Fruinen,

Van elf en dwerg, van eng’len met bazuinen,

Dit Overijssels landschap is nog echt!

Frans Woortmeijer

uit: Foto van mijn Vader (2005)

Donderdag
1

maart

Als Holland winters is getooid,

En wij van kou welhaast verrekken,

Blijkt Friesland dichtbevolkt met gekken,

Die ’s winters gekker zijn dan ooit.

De maffe koppen, strak gelooid,

Ontspannen plots in losser trekken

Terwijl zich rond de stuurse bekken

Een soortement van glimlach ontplooit.

In onverstaanbare gesprekken

Worden dan praatjes rondgestrooid,

Die ijdele verwachting wekken,

Totdat de goden, als het dooit,

De hoop der dwaze halzen nekken.

Nee, de elfstedentocht komt nooit!

Driek van Wissen

uit: De badman heeft gelijk

Woensdag
28

februari

Dinsdag
27

februari

Op de tocht

’s Nachts groeit het ijs een dikke centimeter
Het land wordt met het schaatsvirus besmet
En ijzers glunderen, ontdaan van vet
De kans op ‘it giet oan’ wordt heel veel beter!

En dan, normaliter één etmaal later
Gaan sloten fieltig grijnzen: ijs wordt water

Inge Boulonois

Maandag
26

februari

Zang bij de haard

Welkom, Winter! kraakt uw ijs?

Vult uw sneeuw de dalen?

‘k Heb hier geen dooiweer aan de haard,

En geen brand te halen.

Blaast gij storm, door ’t vliegend zwerk?

Muur en dak kan ’t lijden.

Giet gij vocht in stromen neer?

’t Valt mijn glas bezijden.

Krimpt de dag? te minder nood,

Om bij licht te gapen.

Rekt de nacht? het komt hem wel,

Die gepaard mag slapen.

Laat de hof geen sappig ooft

Op mijn tafel blinken?

Droge spijs teert even goed,

Bij wat ruimer drinken.

Plas dan, Winter met uw nat;

Storm en vries daar buiten;

Jaag uw lichte vlokken rond,

Voor mijn dichte ruiten;

Geef ons half rantsoen van dag,

En een schotel minder;

Welgemoed, bij zang en wijn,

Klaag ik van geen hinder.

A.C.W. Staring (1767-1840)

Zondag
25

februari

De lof van ’t ABC

Aan alfabeten schrijf ik dit verhaal

Bijzonder boud, maar naar ik hoop geen flop

Choquerend, chiq, het wordt 't allemaal

Daarom dan ook dat ik nog lang niet stop

Een edel plan versnelt mijn harteklop

Fluks fabriceer ik daar iets prachtigs mee

Geacht gehoor: een keervers in de dop

Het heet, dit lied: de lof van 't ABC

In ieder land op aarde kent men taal

Ja, jong en oud heeft woorden in de kop

Kan kletsen, vragen, zeuren, is verbaal,

Laat liedjes horen of vertelt een mop

Maar menig dichter dichtte slechts voor nop

Navranter nog: kwam terecht in de WW,

Ontbrak ons alfabet. Toch blijft mijn job:

Publiek prijkt hier de lof van 't ABC!

Qua quantiteit is 't ronduit ideaal:

Raakt reeds een vers als dit wat in het slop,

Streng sinologisch werd het infernaal:

Tienduizend tekens bijna, wat een strop!

Uw uitweg uit zulk vruchteloos getob

Verschaft vanouds het alfabet. Hoezee,

Weerklinke wijd en zijd, geslagen op

XII xylofoons, de lof van 't ABC!

Yvonne, Yusuf, Berendien en Bob,

Zing, zeg of schrijf de lof van 't ABC!

© Hendrik Jan Bosman

Het latijn van Japan, Liverse 2003