woensdag

11

december

 

VERPLEEGHUIS

Zo'n plaats waar je liever niet, maar

als het thuis niet meer

omdat er door je hoofd te veel verleden

slingert, dan liever hier dan elders.

 

Dit huis slaat zijn armen veilig

om je heen. Je mag er tijd verliezen,

door bezoekers wakker worden gekust

en beesten strelen in de patio.

 

Terwijl je woorden moe van het bedoelen

worden, zinnen zich vergeten

en je lippen een geheimtaal vinden,

waait in je al meer stilte aan, totdat –

 

En tot die tijd, ook als je dat niet meer beseft,

hangen in je eigen kamer boven het bed

de foto's van alle dierbaren, je kleinkinderen

lachend. Aan jou, hoe dan ook, gehecht –

 

 

 

Uit: Idioom van geluk (Uitgeverij Kontrast/Poeziefonds Open, 2016)
© Inge Boulonois

 

Inge Boulonois (1945-2024)