donderdag 26 april 2018


Donderdag
26
april


WAT JAMMER, sprak Veronica, ons landje wil niet deugen.
Ze zaten met z’n allen bij het grote plasmaskrien.
Al tien uur zit de Kamer hier te stikken in een leugen;
ik ga echt nooit meer stemmen hoor, ik heb het wel gezien.

Nou schaap, spraken de Dames Groen, wij kunnen u vertellen,
het is voor ons genieten hoor, zo zie je nog eens wat.
Wij houden wel van slimme taal en leuke woordenspellen.
Beschaving? Nee u hebt gelijk: het beeld is wel wat plat.

Zo’n woordje als “herinnering”; “notitie van memorie”,
daar kunnen wij gezamenlijk weer uren mee vooruit.
Het gaat niet om de inhoud want hier telt slechts eer en glorie
We spelen ook vaak skrebbel en het gaat ons om de buit.

Jaa, skrebbel! Riep de dominee, wilt u het bord wel zoeken?
Daar is veel meer te halen dan een beetje dividend.
Wie deelt de letterblokjes uit? Ik pak de woordenboeken,
we spelen voor het nieuwe orgel; elke punt een cent.

Maar dominee! Waar zijn uw hoge normen en uw waarden?
Ons schaapje keek verbaasd op naar de oude predikant.
U hebt gelijk, zij hij bedeesd, ook ik kan soms ontaarden…
Ik kan mij ook wel vinden in een potje triviant.

Het scherm ging op stend-bij en er kwam sprits en koffie-hag,
het viertal ging toen over tot de orde van de dag.

Ben Hoogland



woensdag 25 april 2018


Woensdag
25
april


Klein en kort

Och och dat memootje
Zeer memorabel toch?
Schonk de regering
Weer troebele wijn?

Oorzaak is zeker haar
Memomemorietje:
Korter dan kort – ach
haar brein is vast klein


Inge Boulonois



dinsdag 24 april 2018


Dinsdag
24
april

ODE AAN DE ROLLATOR

Ik woon in een rollatorwijk

dat wil ik hier wel uiten
want als ik om mij heen zo kijk
zie ik er heel veel buiten


Ik heb er zelf ook zo een

wilde er eerst niet aan
maar ja je wordt wat slecht ter been
en zie mij nu eens gaan


Ik hou van mijn rollator

hij is mijn beste vriend
en grote stimulator
een die mij altijd dient


Hij is een bijdehandje

nee beslist geen oen
hij heeft zelfs een mandje
om boodschappen in te doen

Theo Olierook