zaterdag 2 februari 2013


Zaterdag
2
Februari

Portret van een witte muis

Het is niet voldoende
Een lap linnen van twee bij twee meter
Helemaal wit te schilderen.

Om een lekker tof schilderij te maken
Dient men er daarna niet alleen
Met dezelfde witte verf
Een volkomen witte muis op te schilderen,
Maar moet men vervolgens die witte muis
Met een stuk puimsteen langzaam wegschuren
Tot er geen spoor meer van over blijft.

Het kost tijd en moeite natuurlijk, maar dan pas
Heeft men een lekker tof schilderij
Dat men met een diepgerust hart
Portret van een witte muis kan noemen.

Cees Buddingh (1918-1985)

vrijdag 1 februari 2013


Vrijdag
1
Februari
               
De dagen werden tergend langzaam maanden, 
                de maanden regen zich aaneen tot jaar;  
                ik loop weer langs het stille pad langswaar 
                wij beiden samen ooit getweeën gaande, 

                onszelf veroordeeld hadden tot elkaar 
                en ons een korte wijle tweezaam waanden, 
                elkanders allerdichtste nabestaanden; 
                maar ook ons liefdesbed verwerd tot baar. 

                Wat valt voor troost aan leven te ontlenen 
                wanneer elk herfstblad wegdrijft in de goot, 
                wat komt reeds bij de aanvang is verdwenen 

                en het verlangen naar de liefde metterdood 
                steeds door één waarheid wordt beschenen; 
                de eerste kus waarmee je mij verstoot?

Jaap van den Born
"10 augustus is het de sterfdag van de dichter J.C. Bloem, dus een mooi gedicht in zijn stijl leek me wel gepast, al zal de oplettende lezer zien dat het een bout-rimé is met rijmwoorden uit een sonnet van Jean Pierre Rawie".

donderdag 31 januari 2013


Donderdag
31
Januari

Pieta
er gaat
een ijl gerucht
een vaag vermoeden
van een lente
door de morgen

dan
staat de ochtend
roerloos
winters stil

woensdag 30 januari 2013


Woensdag
30
Januari
ZELFKANT
Ik houd het meest van de halfland'lijkheid:
Van vage weidewinden die met lijnen
Vol waschgoed spelen; van fabrieksterreinen
Waar tusschen arm'lijk gras de lorrie rijdt,

Bevracht met het geheim der dokspoorlijnen.
Want 'k weet, er is daar waar men 't leven slijt
En toch niet leeft, zwervend meer eenzaamheid
Te vinden dan in bergen of ravijnen.

De walm van stoomtram en van bleekerij
Of van de ovens waar men schelpen brandt
Is meer dan thijmgeur aanstichter van droomen,

En 't zwarte kalf in 't weitje aan de rand
Wordt door een onverhoopt gedicht bevrijd
En in één beeld met sintels opgenomen

S. Vestdijk 1898-1971
uit: Dichters van dezen tijd

dinsdag 29 januari 2013


Dinsdag
29
Januari

Bericht aan de reizigers
Bestijg de trein nooit zonder uw valies met dromen,
dan vindt ge in elke stad behoorlijk onderkomen.

Zit rustig en geduldig naast het open raam:
gij zijt een reiziger en niemand kent uw naam.

Zoek in 't verleden weer uw frisse kinderogen,
kijk nonchalant en scherp, droomrig en opgetogen.

Al wat ge groeien ziet op 't zwarte voorjaarsland,
wees overtuigd: het werd alleen voor u geplant.

Laat handelsreizigers over de filmcensuur
hun woordje zeggen: God glimlacht en kiest zijn uur.

Groet minzaam de stationschefs achter hun groen hekken,
want zonder hun signaal zou nooit één trein vertrekken.

En als de trein niet voort wil, zeer ten detrimente
van uwe lust en hoop en zuurbetaalde centen,

Blijf kalm en open uw valies; put uit zijn voorraad
en ge ondervindt dat nooit een enkel uur te loor gaat.

En arriveert de trein in een vreemdsoortig oord,
waarvan ge in uw bestaan de naam nooit hebt gehoord,

Dan is het doel bereikt, dan leert gij eerst wat reizen
betekent voor de dolaards en de ware wijzen...

Wees vooral niet verbaasd dat, langs gewone bomen,
een doodgewone trein u voert naar 't hart van Rome.
 

Jan van Nijlen (1884-1965)
uit: Verzamelde Gedichten (1964)

maandag 28 januari 2013


Maandag
28
Januari

Het water stelt zijn norm,
De Meer laat zich niet vatten:
Wie graaft beneden peil
Is niet te onderschatten

Merlinus

zondag 27 januari 2013

Zondag
27
Januari

De zon gaat zinloos onder
Morgen moet ze toch weer op

Herman Finkers