Zaterdag23Februari

er

er valt

er valt geen

(jij viel)

er valt geen woord

geen woord meer

(nu)

geen woord meer te zeggen

(jij viel)

valt geen woord meer

valt er stilte

Bert Schierbeek (fragment)

Vrijdag

22

Februari

FUNERAL BLUES

Stop all the clocks, cut off the telephone,
                Prevent the dog from barking with a juicy bone.
                Silence the pianos and with a mufled drum
                Bring out the coffin, let the mourners come.

Let aeroplanes circle moaning overhead
                Scribbling on the sky the message He Is Dead,
                Put the crepe bows round the white necks of the public doves,
                Let the traffic policemen wear black cotton gloves.

He was my North, my South, my East and West,
                My working week and my Sunday rest,
                My noon, my midnight, my talk, my song;
                I thought that love would last forever; I was wrong.

The stars are not wanted now; put out every one;
                Pack up the moon and dismantle the sun;
                Pour away the ocean and sweep up the wood;
                For nothing now can ever come to any good.

W.H. Auden (1907-1973)

Donderdag

21

Februari

In Flanders fields

In Flanders fields the poppies blow

Between the crosses, row on row

That mark our place; and in the sky

The larks, still bravely singing, fly

Scarce heard amid the guns below.

We are the dead. Short days ago

We lived, felt dawn, saw sunset glow

Loved, and were loved, and now we lie

In Flanders fields.

Take up our quarrel with the foe:

To you from failing hands we throw

The torch; be yours to hold it high.

If ye break faith with us who die

We shall not sleep, though poppies grow

In Flanders fields.

lieutenant-kolonel John McCrae, (1872-1918)

Woensdag

20

Februari

ik wou dat ik je ergens vinden kon

de nacht is uitgegaan als een kaars

de wind heeft haar uitgeblazen

waar komt de muziek vandaan?

de wereld heeft haar versierselen afgedaan

er is een kaal huis, red mij, kom;

ik wil niet alleen zijn

maar ik weet dat je nergens bent

alleen zal ik leven

alleen doodgaan

Hans Lodeizen (1924-1950)

Dinsdag

19

Februari

Buizerd

Boven het maaiveld

Een kraaienpaar

Jaagt eendrachtig een roofzuchtige buizerd

Boven het bedauwde maaiveld weg.

Ik hou erg van

Voor de hand liggende symboliek

Dezer dagen.

Lammert Voos

Maandag

18

Februari

Penskets van Sandybay

dis maar bra kaal hier

nou nie juis iets om oor opgewonde te raak nie

behalwe miskien oor die kerels

se dik bruin havanese sigare

en die vroue

(ja, die vroue!)

met hul groot

          mooi

ronde

simmetries

bibberende

sonhoede:

(dus nie juis iets om oor opgewonde te raak nie)

maar dis beslis nie virgin territory nie.

Clinton V du Plessis

Zondag

17

Februari

BIOGRAFISCH II

In de donkere romp, in de molen,

- en van angst leek mijn bloed te bevriezen -

dáár heb ik als kind mij verscholen,

toen het winnen was of verliezen.

Toen het winnen was of verliezen.

Die daarboven ik òm hoorde gaan,

zij stortten, stortten het graan;

gemalen, gemalen werd het,

tussen stenen te pletter geplet:

dat er brood, dat er brood zou ontstaan.

En ik stond daar, ik zag wat ik zag:

- en zij stortten, stortten het graan -

het vergrauwde licht van de dag,

de balk met stof en spinrag;

en overdwars lag het touw.

Een kind is een muis in het nauw

als de machtigen samenspannen,

als de machtigen samenspannen,

als zij wachten: met ogen en handen.

Ik stond daar: ik zag wat ik zag.

En zij maalden, maalden het graan,

tussen stenen te pletter geplet.

Moed komt uit een afgrond vandaan.

Toen ik ging, met mijn kraag opgezet,

wìst ik: ik zal ze verslaan.

Ida Gerhardt (1905-1997)

Uit: Vijf vuurstenen