Donderdag
15

februari

Zonnelied

Allerhoogste, almachtige, goede Heer,

U zij lof en roem en eer en alle zegening.

Aan U alleen, Allerhoogste, komen die toe,

en geen mens is waardig U te noemen.

Wees geloofd mijn Heer met al uw schepselen,

in het bijzonder meneer broeder Zon,

die de dag breng en ons door zichzelf verlicht.

En hij is mooi en stralend met grote glans.

Van U, Allerhoogste, toont hij het zinnebeeld.

Wees geloofd, mijn Heer, door zuster Maan en de Sterren,

in de hemel hebt U ze gevormd, helder en kostbaar en fraai.

Wees geloofd, mijn Heer, door broeder Wind,

en door lucht en wolk en helder weer en ieder weer,

waardoor U Uw schepselen in stand houdt.

Wees geloofd, mijn Heer, door zuster Water,

die zeer nuttig is en nederig en kostbaar en kuis.

Wees geloofd, mijn Heer, door broeder Vuur,

door wie U de nacht verlicht,

en hij is mooi en vrolijk en krachtig en sterk.

Wees geloofd, mijn Heer, door onze zuster moeder Aarde,

die ons onderhoudt en voor ons zorgt,

en allerlei vruchten voortbrengt met bonte bloemen en kruiden.

Looft en zegent mijn Heer,

en dankt en dient Hem met grote deemoed.

Franciscus van Assisi  (1181-1226)

vertaling: Helene Nolthenius (1920-2000)

Woensdag
14

februari

Peter Knipmeijer

Dinsdag
13

februari

Zeeuwse Ballade

Het Zwin bij Sluis is werkelijk een schitterende plek
Het brede strand bij Groede kan me altijd weer bekoren
Op Tholen tref ik menigmaal een fabuleuze stek
In Vlissingen zal ik me aan geen nieuwbouwmisser storen
En op het Veerse meer sta ik vaak juichend op een dek
Of hang ik – zwaareuforisch – vol van vreugde in het want
Op al die plekken voel ik me fantastisch en te gek
Want Godzijdank ben ik dan niet op Schouwen-Duiveland

In Schapenbout zit ik soms uren vrolijk op een hek

Het zingen van de vogels daar is manna voor mijn oren

De polder bij Othene geeft me kriebels in mijn nek

In Hulst beklim ik jubelend de hoge klokketoren

Ik doe dat altijd in een korte broek en zomerjack:

Van elke hoek en straat weerschijnt het Zeeuwse zonnegloren

Ik ben er graag en zelden ben ik enkel een passant

En tijdens al mijn reizen tref ik nooit een Zeeuwse vrek

Want Godzijdank ben ik dan niet op Schouwen-Duiveland

De Westerschelde kabbelt en geen vrachtschip vaart er lek

De Deltawerken maken heel dit prachtgebied herboren

Het water is er kerig en de dammen zijn er strek

En aan de oevers kun je fijne streekproducten scoren

Ik noem hier specifiek het veelgeprezen Zeeuwse Spek

Dat eet ik graag in Zoutelande aan de waterkant

Ik eet er vele kilo’s maar krijg nooit een klepgebrek

Want Godzijdank ben ik dan niet op Schouwen-Duiveland

Prinsheerlijk is het leven en al ga ik ooit verloren

Of steken woeste Vikinghorden mijn chalet in brand

Of sterf ik op een stedentrip, het zal me echt niet storen

Want Godzijdank ben ik dan niet op Schouwen-Duiveland

Peter Knipmeijer

Maandag
12

februari

 De grijze met het tijdglas
wacht gebogen
op de afgesproken plaats.

Over zwart, sober ijs
nadert te schaats
de vale met de zeis.

Hendrik van Teylingen (1938-1998)

Uit: de baron fietst rond

Zondag
11

februari

Antoine

In deze winternacht

is de gracht belegd

met een kruimige vacht

van bierschuim en licht.

Geëerde Stoffeerder,

zend thans uw borduurders.

Stuur uwe woerden

en eenden in horden.

Roep op uit de wakken.

Laat ze haast maken.

Dat al wat kan kwaken

guirlanden trappele

rondom de bijt

waarin Antoine, door de hik

van de wal gewipt,

allengs berijpt.

Hendrik van Teylingen (1938-1998)