Vrijdag
23
Augustus
|
Kaal staat hij voor de blankheid der gordijnen ,
verschrompeld in wat kiezel en wat zand
en mist zijn ziel: het alverschroeiend schijnen
der eeuwge zomer van zijn vaderland.
Maar aan het einde van zijn lijdzaam dulden,
spruit op een lichten morgen, als een vlam
van 't heet verlangen dat hem gans vervulde,
een bloem van heimwee uit zijn dorren stam.
Hij bloeit; en in dien onverwachten droom
laat hij een stond zijn heimlijk wezen blinken
in 't graf van broze bloembad en aroom,
zoals de dichter die, na harden strijd,
zijn innigst voelen in een lied doet klinken
en weerkeert tot zijn oude eenzelvigheid.
Jan van Nijlen
1884-1965
Een klein toegiftje.
Jan van Nijlen was een vriend van J.C.Bloem.
Voor deze schreef hij onderstaand kwatrijn:
Ik liep, als gij, nooit in de Dapperstraat,
Noch was gelukkig in een and're straat.
Vriend, wat wij beiden aan het leven vroegen
kregen wij nooit, zelfs niet in onze kroegen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten