Donderdag

17

Oktober

Herstel

Toen ik na de vertwijfeling en koorts

en lijfelijk onduldbare ellende,

geleidelijk weer aan de wereld wende,

kreeg elk geluid opnieuw iets ongehoords.

In woorden die ik al van kindsbeen kende

herkende ik de ware zin des woords;

haast ieder 'en' verborg een 'enzovoorts'.

in den beginne nam het woord geen ende.

Maar ik genas en deze roes verdween:

geluiden werden weer gewoon geluiden,

en in wat er gezegd wordt om mij heen

heerst als vanouds dezelfde flauwekul.

Men moet het mij maar niet ten kwade duiden

dat ik mij meer en meer in zwijgen hul.

Jean Pierre Rawie