Zondag

6

april

Vrede

“De aarde is zo juist heilig verklaard” – 
Zij heeft al haar oude wonden vergeten,
haar onvolkomenheden, en haar veten,
en ’t andere waarmee zij was bezwaard.

De stormen die haar arme creaturen
somtijds sidderend moeten doorstaan, – 
de blak’ringen die zij moeten verduren,
’t lijkt alles uit een duister voorbestaan.

Het gelijkt een sage van langgeleden
tijden vol verschrikking, vol wild gerucht;

toen nog gene hemelse zwanen gleden
door de tedere kom der blauwe lucht.

Werd eindlijk vervuld een aloude bede?
Droeg de Boom-van-’t-Verlangen eindlijk vrucht?

Henriette Roland Holst-van der Schalk (1869-1952)
uit: Verworvenheden (1927)

Met dank aan Krupke voor een nieuw, mij onbekend gedicht van HRH