maandag 23 september 2013

Maandag
23

September

Stabat mater


Stabat mater dolorosa
Iuxta crucem lacrimosa,
Dum pendebat filius;
De moeder stond door smart bevangen
en met tranen langs haar wangen
waar haar zoon gekruisigd hing
Cuius animam gementem,
Contristantem et dolentem
Pertransivit gladius.
en het was haar in haar lijden
of een zwaard haar kwam doorsnijden
dat dwars door het hart heen ging.
O quam tristis et afflicta
Fuit illa benedicta
Mater unigeniti!
Hoe verdrietig en verloren
was de toch zo uitverkoren
moeder die hem 't leven gaf.
Quae maerebat et dolebat
Et tremebat, cum videbat
Nati poenas incliti.
Ze moest klagen, ze moest rouwen
en ze beefde bij 't aanschouwen
van zijn vreselijke straf.
Quis est homo, qui non fleret,
Matrem Christi si videret
In tanto supplicio?
Wie voelt er geen tranen komen,
die daarheen wordt meegenomen,
waar hij Christus' moeder vindt?
Quis non posset contristari,
Piam matrem contemplari
Dolentem cum filio?
Wie zou tranen binnenhouden
als hij dat verdriet aanschouwde
van de moeder bij haar kind?
Pro peccatis suae gentis
Iesum vidit in tormentis
Et flagellis subditum,
Zij zag wat hij heeft geleden
voor het kwaad dat mensen deden,
zag de zwepen, zag het slaan,
Vidit suum dulcem natum
Morientem, desolatum,
Cum emisit spiritum.
hoorde 't kind, door haar gedragen,
stervende om bijstand vragen,
zag hoe hij is doodgegaan.
Eia, mater, fons amoris,
Me sentire vim doloris
Fac, ut tecum lugeam;
Vrouw van liefde en genade,
wil toch op mijn schouders laden
alles wat u lijden doet.
Fac, ut ardeat cor meum
In amando Christum Deum,
Ut sibi complaceam.
'k Wil mijn hart aan hem verpanden,
laat mij dan van liefde branden
opdat ik hem zo ontmoet.
Sancta mater, illud agas,
Crucifixi fige plagas
Cordi meo valide;
Moeder, wil mijn hart bezeren
met de wonden die hem deren,
die zo nederig wilde zijn
Tui nati vulnerati,
Iam dignati pro me pati
Poenas mecum divide.
om te lijden voor mijn zonden.
Laat mij lijden aan zijn wonden,
laat mij delen in de pijn.
Fac me vere tecum flere,
Crucifixo condolere,
Donec ego vixero.
Laat mij huilen aan uw zijde,
laat het kruis ook mij doen lijden
tot ik zelf eens doodgaan moet:
Iuxta crucem tecum stare,
Te libenter sociare
In planctu desidero.
'k wil mij naar het kruis begeven
om daar met u mee te leven
in wat hem zo lijden doet.
Virgo virginum praeclara,
Mihi iam non sis amara,
Fac me tecum plangere,
Stralende, ik moet u eren,
wil u toch niet vàn mij keren,
laat mij huilend bij u staan.
Fac, ut portem Christi mortem
Passionis eius sortem
Et plagas recolere.
Laat mij Christus' dood ervaren,
laat mij in mijn hart bewaren
al wat hem is aangedaan.
Fac me plagis vulnerari,
Cruce hac inebriari
Ob amorem filii;
Laat zijn pijnen mij genaken,
laat het kruis mij dronken maken
van de liefde voor uw zoon
Inflammatus et accensus
Per te, virgo, sim defensus
In die iudicii.
en wil dan mijn voorspraak wezen
als ik 't helse vuur moet vrezen
na het oordeel voor zijn troon.
Fac me cruce custodiri,
Morte Christi praemuniri,
Confoveri gratia;
Laat het kruis over mij waken,
laat zijn dood mij sterker maken,
zodat hij me begeleidt
Quando corpus morietur,
Fac ut animae donetur
Paradisi gloria.
en mijn ziel, als 't lijf moest sterven,
de verrukking doet verwerven
die de hemel ons bereidt.
Anoniem, 13e eeuw                                      Willem Wilmink

Geen opmerkingen:

Een reactie posten