Zondag
23
September
Naar Prediker I 2-10
Lucht
en leegte, ijdelheid,
Dat is
tenslotte al
Wat een
mens een leven zwoegend,
Uiteindelijk
bereiken zal.
Geslachten
komen en verdwijnen,
De zon
komt op en daalt weer neer.
Winden
waaien noord- of zuidwaarts,
Rivieren
stromen immermeer.
Alles
is zozeer vermoeiend,
Woorden
schieten hier tekort;
Ogen
kijken, oren horen
Naar
wat eens was, nu is, dan wordt.
Want
wat ooit was zal ook weer zijn:
Niets
nieuws onder de zon.
Want al
zegt men: “Dit is nieuw”:
Er is
niets, dan niet al eens begon.
Frans Woortmeijer
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten