Zondag

7

Oktober

Ik trek mij terug en wacht.

Dit is de tijd die niet verloren gaat:

Iedre minuut zet zich in toekomst om.

Ik ben een oceaan van wachten,

Waterdun, omhuld door ’t ogenblik..

Zuigende eb van gemoed,

Dat de minuten trekt en dat de vloed

Diep in zijn duisternis bereidt.

Er is geen tijd. Of is er niets dan tijd?