Zondag

16

maart

De twee gedachten

Een denker dacht met zacht misbaar 

twee gedachten bij elkaar 

Daar zij niet naar buiten kwamen 

had hij zelf voor hen geen namen. 

Wij noemen ze dus Ploot en Fuit 

(zo zagen zij er namelijk uit)… 

Fuit was zestig Ängström groot 

maar magerder dan kromme Ploot. 

Het viel niet op hoe overdag 

de een over de ander lag 

maar in de stilte van de nacht 

lagen zij languitgedacht 

en zo verward als mensenhaar 

vochten zij dan met elkaar 

zodat de denker mompels maakte 

en met een pijn in ’t hoofd ontwaakte. 

Dus stonden altijd naast zijn bed: 

a) glas water b) tablet. 

Hij goot en kruimde deze dingen 

dan door het hoofd het lichaam binnen 

en spoedig lagen Ploot en Fuit en 

ook anderen het westen buiten. 

Later hadden ze dan spijt 

van hun tegenstrijdigheid. 

“Waarom denkt’ riep dan het paar 

‘hij ons altijd bij elkaar? 

Als hij ons om beurten dacht 

wou ‘k wel om de andere nacht 

opnieuw bedacht.’ 

Toen kreeg de denker een idee: 

Hij dacht om beurten aan de 2. 

Nu slaapt hij altijd in op tijd 

en door tot uren na het ontbijt. 

Moraal 

Op enkele dagen van het jaar 

is bijna alles wel eens waar. 

Leo Vroman (1915-2014)
Uit: Fabels.