Vrijdag

9

Maart

Wij dragen onze doden door de nacht

 gehuld in witte lakens dragen wij ze –

Als stille kinderen zwaar van slaap

tegen ons aangeleund en slap, zo torsen wij

hun nachtelijk gewicht, strijken het natte haar

uit hun gezicht en brengen hen omzichtig

naar de morgen, stap voor stap. 

Wij wanen ons alleen, maar elke nacht

loopt er een stoet van dragers mee,

hun doden op hun rug. Wij brengen hen

steeds verder langs de rand van de rivier

en lopen zonder om te kijken terug, wetend

dat zij vanaf de dageraad  over ons waken

blinkend als witte kaarsen

Uit: De leegte heeft jouw vorm

Mariët Mesdag (gedichten) Dick Stoffers (schilderijen) (2006)