Dinsdag

6

Maart

 

Paesaggio olandese

Fugge l’interminabile pianura

Sotto l’umido ciel, tacita e mesta,
E son deserti i campi, e la tempesta
Intorno intorno, l’orizzonte oscura;

Fremono l’acque, trema la verzura,

E gli alti ontani incurvano la testa,
E par che tutto affanni una funesta
Prevision di pianto e di sventura.

Sola laggiú, sull’orlo d’un canale

Fuma tra i pioppi una casetta ascosa
E un mulino gigante agita l’ale;

E nella pace dell’immenso verde,

Solitaria sonnambula pensosa,
Passa una vela candida e si perde.

Edmondo de Amicis

Hollandsch landschap.

Het eindelooze vlakke land verliest

Zich in de natte lucht, zwijgend en triest;
De akkers zijn verlaten en rondom
Verduistert ’t slechte weer den horizon.

Het water rimpelt en het loover trilt,

De oude elzen buigen ongewild
En alles schijnt vol angst, omdat het weet
Het naderen van ongeluk en leed.

Slechts ginds bij een kanaal boven den rand

Stijgt tusschen peppels rook, een enk’len lijn;
Een groote molen draait zijn wieken wijd.

En in den vree van’t eind’loos groene land

Gaat eenzaam, loom, als in gedacht’, een klein
En smetloos zeil voorbij, dat stil verglijdt.

Vert. R.J.Valkhoff