Donderdag

28

Juni

De droevige geschiedenis van Pyramus en Thisbe  NAAR SPEENHOFF

Dit is het bloedig moordverhaal,

Van Pyramus en Thisbe,

De een een schone jongeling

Wiens ouwe heer in vis dee,

De andere, Miss Babylon,

De dochter van de buurman,

Bij wie hij op beperkte schaal

Des avonds door de muur kwam.

Die muur had namelijk een spleet;

Het ding zat er al jaren,

Want in die tijd had Babylon

Gebrek aan metselaren.

De Aziatische idee

Zo heette het, ging voor en

Ze werkten tegen wil en dank

Aan de mislukte toren.

De huisbaas schreef in spijkerschrift

(Hetgeen een hele toer was)

Een lang request waarin stond dat

Bij hem de muur ajour was,

Maar toen het aankwam op de plaats

Waar zo'n request moet wezen

Toen brak de spraakverwarring uit

En niemand kon het lezen.

Door deze spleet nu wurmde This-

be 's avonds hare lippen,

En Pyramus placht dan daaraan

Een poze lang te nippen.

Dat was misschien wel aardig, maar

Hoezeer zij ook genoten,

Toch waren beiden erop uit

Hun afzet te vergroten.

En Thisbe op een goeie dag

Sprak in het Babylonisch:

Die muur is toch maar niks gedaan,

Hij maakt mijn hele koon vies.

Je hebt gelijk, zei Pyramus,

Die muur dat is een vieze,

Vanmiddag bij het eten zat

De kalk nog in m'n kiezen.

Ik heb een plan, we gaan eruit,

We doen het clandestien, zus:

Achter het Wilhelminapark

Daar is het graf van Ninus.

Dat is een plekkie waar geeneen

Ons kan bespioneren;

Ik wil nou wel eens weten wat

We zonder muur presteren.

En zo begaven beiden zich

Met uitgedachte smoezen

Apart naar wijlen Ninus toe

Om daar te rendez-voezen,

Maar Thisbe, die het eerste kwam,

Werd bleek gelijk een lelie

Toen zij een leeuw trof, juist ontsnapt

Uit Barrenum en Bailey.

Die leeuw zat daar op Ninus' graf

En at wat eens een ree was;

Hij keek precies of in z'n maag

Nog plenty plaats voor twee was.

Het arme kind wist weliswaar

Het ondier te ontkomen,

Maar 't kostte haar d'r mantel die

Ze pas had laten stomen.

Toen nu de leeuw verdwenen was

Kwam Pyramus haar vrijer,

En las op het verscheurde flard

De naam van Brenninkmeyer.

Hij wist dat dit de firma was

Waar Thisbe vaste klant was

En snapte dus meteen wat of

Er met haar aan de hand was.

Zijn haren rezen overeind,

Zijn wangen werden sneeuwwit.

Hij sprak: Het heeft er alles van

Of Thisbe in een leeuw zit.

Ach waren we toch nog maar thuis,

Zelfs met de muur ertussen,

Want iemand binnen in een leeuw

Die laat zich lastig kussen.

Vaarwel mijn ouders, nimmermeer

Komt Pyramus uw zoon thuis;

Ik sla nu mijn penaten op

In huize Aïdoneus.

Hij trok daarop een slagersmes

En stak het in zijn baadje,

En zonk toen rochelend ineen

Op Thisbe's C & Aatje.

Toen Thisbe hem daar liggen vond,

Gij raadt het reeds, eilacie,

- De vrouw is van nature toch

Geneigd tot imitatie -

Trok zij het mes uit Pyramus

En stak het in haar sinus;

Toen lagen twee kadavers daar,

Nog afgezien van Ninus.

Moraal:

Dit drama leert ons iets omtrent

De ouderlijke plichten:

Men dient de gaten in zijn huis

Terstond te laten dichten.

Wie dit niet doet die brengt zichzelf

In vele ongemakken,

Dus hebt gij jonge dochters, laat

Er dan behang op plakken!

Kees Stip