Zondag

24

Juni

I'm very well, thank you

There is simply nothing the matter with me

I’m as rudely healthy as I can be

I’ve got arthritis in both my knees

And when I talk, I talk with a wheeze

My pulse is weak and my blood is thin

But … I’m awfully well for the shape that I’m in

Sleep is denied me, night after night

But every morning I find I’m all right

My memory’s failing, my head is a spin

But I’m awfully well for the shape that I’m in

Old age is golden, I’ve oft heard it said

But sometimes I think as I get into bed

With my ears in a drawer, my teeth in a cup

My eyes on a table until I get up

Ere sleep overtakes me I say to myself

Is there anything else I could lay on the shelf

The moral is this, as my tale I unfold

That for you and for me who are now getting old

It’s better to say “I’m fine” with a grin

Than to let the folks witness the shape we are in

A man is not old when his hair goes grey

A man is not old when his teeth decay

He is ready for his long, long sleep

When his mind makes appointments which his body can’t keep

I get up each morning and dust off my wits

And pick up the paper and read the “obits”

If my name is still missing I know I’m not dead

So I finish my breakfast and go back to bed

Auteur onbekend

Favoriet gedicht van Prins Bernhard

Met mij gaat het goed, dank u

Met mij gaat het prima, met mij gaat het fijn,  

Ik ben zo gezond als ik zou willen zijn.

Al kraakt ook mijn knie, door arthritis geveld,

En is ’t met mijn luchtwegen matig gesteld.

Mijn bloed is te dun en mijn pols is te zwak,

Toch voel ik me goed en ik ben nog geen wrak.

De slaap wil niet komen, ik waak nacht na nacht,

Maar iedere ochtend voel ik nieuwe kracht.

M’n geheugen is matig, maar daaraan heb ik lak,

Want ik voel me vrij goed en ik ben nog geen  wrak.

Oud zijn is prachtig! Je hoort dat heel vaak,

Maar soms denk ik wel, voor ik in bed geraak:

(Mijn “oor” in het laadje, mijn tanden op sap,

Mijn “oog” in een koker, naast mij op de schap)

En voor ik in slaap val, denk ik dan steevast:

Welk deel van mijn lijf past nog meer in de kast?

De moraal van ’t verhaal, zoals boven vermeld

Is dat lieden waarmee het als mij is gesteld

Bepaald beter roepen: “’t Gaat goed!” met een lach,

Dan zich laten bekijken tot eenieders beklag.

Een man is niet oud als ie kaal is of grijs,

Ook een kunstgebit brengt hem niet gauw van de wijs.

Een man is pas klaar om zijn leven te staken

Als lichaam en geest elkaar niet langer raken.

‘k Ontwaak iedere ochtend en ik reinig mijn geest

En ik lees de annonces. Wie is er geweest?

Mijn naam komt niet voor, wéér een etmaal gered,

Dus ontbijt ik met smaak en keer terug naar mijn bed.

Frans Woortmeijer