Maandag

24

Juni

Begrijpen

Te Kana las ik onrust in de ogen

Terwijl de bruid de laatste beker dronk.

“Wat hij ook vraagt, doe maar”, zei ik bevlogen

Toen zijn verwijt diep in mijn hart verklonk.

De vaten van het oude ritueel

Gevuld, gekeurd de onverwachte wijn,

Het eerste teken van een tijd die heel

En nieuw maakt en zijn heerlijkheid zal zijn.

Weer moest ik wijken voor zijn kille stem,

Begreep hoe hij, door dat gebaar van binnen

Zich de gezalfde wist. Ik mocht door hem

Verstaan: de grote Bruiloft kan beginnen.

Patrick Lateur